Τι ψήφο θα παραδώσεις, μωρή;

181 καταχραστές των Τεχνών και των Γραμμάτων συνιστούν Κουρέλη και Καστανίδη. Για μια σοσιαλιστικοδημοκρατική ευρώπη πέρα από τα μνημόνια και αντιμνημόνια. Οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών το έχουν λύσει το πρόβλημά τους με το τι σημαίνει να καταστρέφεσαι εσύ
και η χώρα σου από μνημόνια και τραβάνε για άλλες καταστάσεις. Κουλτουροσωτήρες όλων των τάξεων. Από ηθοποιούς και ποιητές, μέχρι καθηγητές πανεπιστημίων και φιλοσόφους. Μετά από τις λίστες των ανθρώπων του πολιτισμού της Ελιάς έχουμε και του Προοδευτικού Πόλου. Το ερώτημα είναι πώς άνθρωποι που έχουν πατημένα τα 70 τους και μία πορεία πίσω τους που μαρτυρούσε ότι δεν καταπίνουν εύκολα τις καραμέλες, φθάνουν με το ένα πόδι στο λάκκο να στηρίζουν όχι απλά ένα κόμμα αλλά ένα κόμμα που συγκυβέρνησε υπογράφοντας την καταδίκη της χώρας. 181 Προοδευτικοί Πολίστες έτοιμοι να σκοράρουν υπέρ οιασδήποτε συγκυβέρνησης για την βόλεψή τους.

Αλλά δεν σκιαζόμαστε γιατί ξεκίνησε ο Θεοδωράκης ως νέος Ελευθέριος Βενιζέλος από την Κρήτη για να σώσει την Ελλάδα από χρέη και κατάντια. “Δεν έχουμε Ελευθέριο Βενιζέλο αλλά πολλούς Λευτέρηδες που είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν με ρεαλισμό και επαναστατικότητα”. Μέσα στην αλαζονεία της δημοσιότητας, της απολιτικίκ λάιφ στάιλ καλοζωίας ο Σταύρος τα έκανε μαντάρα και έταξε στον καθένα μας το φίλο μας το Λευτεράκη. Ο φίλος μας ο Λευτεράκης θα σηκώσει όλο το βάρος της επαναστατικής αλλαγής στην κοινωνία, κι αν δεν πάει κάτι καλά τα φορτώνουμε σε αυτόν, δηλαδή στον Κόκορα.

Η σχέση που έχει ο Θεοδωράκης με την Κρήτη είναι μόνο μία: Το εστιατόριό του. Μπέρδεψε την κρητική κουζίνα με την πολιτική μιλώντας στους Κρητικούς για ρεαλισμό. Ως δημοσιογράφος δεν ξέρει ότι η Κρήτη τον ρεαλισμό της σημερινής κατάστασης τον ζει με τους περισσότερους αυτόχειρες στην Ελλάδα; Εκεί να δεις, Σταύρο μου, ρεαλισμό. Και σαν να μην έφτανε κι αυτό, πήγε στην Κρήτη να μιλήσει για επαναστατικότητα! Τράβα τα μαλλιά σου Κρητικέ που ήρθε ο Σταύρος ο μαγειροδημοσιογράφος να σού πει πώς να αντιμετωπίσεις τον εισβολέα! Η Μάχη της Κρήτης δεν είναι πιάτο με κουτόχορτο να το σερβίρεις με μπόλικο σέλερι και βινεγκρέτ με άρωμα παπάγιας.

Είναι μια πραγματικότητα που τεχνηέντως οι νηστικοί της πραγματικής ζωής αποφεύγουν να αναφέρουν. Σού πέταξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο και έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένη για την αντίσταση των Κρητικών. Τι Λευτεράκης, τι Θεοδωράκης. Και οι δύο στην σφαίρα του φανταστικού κινούνται, αρκεί να υπάρχουν πολλές ψηφισμένες ομάδες στην επόμενη βουλή για την συγκυβέρνηση που ετοιμάζουν. Προοδευτικό Πόλο θα παίζουν στο Ποτάμι τους.

Στην πρώτη γραμμή όλα τα όπλα της δημοκρατίας. Αφού σε κατέστησε σκουπιδοφάγο ο τηλεβουλευτοβιβλιοπωλητής, ο ίδιος έγινε ο απόλυτος κομουνιστοφάγος καταπίνοντας εστίες κομουνισμού που δεν βρίσκονται στην Κούβα αλλά στην έδρα της Αγγλικής Αυτοκρατορίας. Βρήκε κομουνιστές στο Imperial College του Λονδίνου! Μιλάμε για τον απόλυτο πράκτορα. Δεν είναι ο 007 αλλά ο 000 ή WC ή απόπατος. Βέβαια, πέρα από την πλάκα ο κομουνιστοφάγος έχει αρχίσει εδώ και λίγες ημέρες την καμπάνια του ενάντια στο ΚΚΕ.

Σε όποιον αντιδρά σε ό,τι λέει πετάει ένα “Δεν φοβόμαστε τους κομουνιστές”. Τα έχει οριοθετημένα στον βόθρο του μυαλού του. Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι κομουνιστής. Προοδευτικό Πόλο θα παίζουν στο αντικομουνιστικό Ποτάμι τους.

Κι αν δεν σου φτάνουν οι Λευτεράκηδες, οι Πολίστες και οι κομουνιστοφάγοι, έχουμε και τα Μανάρια. Τα μανάρια του Αλέξη που είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα πάντα για την δική σου σωτηρία. Δεν μιλάμε για τα αθώα προβατάκια (μανάρια) αλλά για το μανάρι Δούρου όπως την αποκαλεί γλυκά ο αρχηγός της. Έτσι όπως μαναρίζει τους συνεργάτες του ο πρόεδρος πώς είναι δυνατόν να μην σκίζουν το καλτσόν τους για την πάρτη του. Αν αυτό θα συνέβαινε σε άλλο χώρο σύσσωμος ο Σύριζα θα κατήγγειλε την έκφραση για σεξισμό και φαλλοκρατισμό. Άλλο να σε λέει μανάρι ο Τζιαμτζής κι άλλο ο Αλέξης. Δεν είναι διαφορά ιδεολογικής οπτικής γωνίας αλλά κοιλιακών! Προοδευτικό Πόλο θα παίζουν στο αντικομουνιστικό Ποτάμι τα ριζοσπαστικά αριστερά Μανάρια.

Τούτοι όλοι οι Πολίστες που πραγματικά παίζουν και θα παίζουν με μπάλα το δικό σου κεφάλι σε καλούν να τους δώσεις την ψήφο σου. Μόνο που το δικό σου ποτάμι της καθημερινότητας είναι γεμάτο πραγματικό αίμα, αγωνία, κατάθλιψη και ημέρα χωρίς αύριο. Αυτά είναι πολύ μεγάλα για να χωρέσουν σε μία κάλπη και πολύ ασήμαντα για διακήρυξη υπογεγραμμένη από τους δοξασμένους βολεμένους της ζωής.-

Στον τοίχο με τον Γιάννη Λαζάρου