κάποια λαϊκή εξέγερση. Το περίεργο δεν είναι τι συμβαίνει με τους πολιτικούς που επανδρώνουν αυτή τη στιγμή το πολιτικό σύστημα, αλλά με όλους εκείνους τους αποτυχημένους πολιτικούς που προσπαθούν να επανέλθουν ως Μεσσίες.
Εμβρόντητος ο ελληνικός λαός παρακολουθεί διάφορες πολιτικές μεταγραφές, συγχωνεύσεις, αποσκιρτήσεις, ετερόκλητες συμμαχίες και κάθε είδους κινήσεις από πολιτικά φαντάσματα του παρελθόντος. Αποτυχημένοι πολιτικοί ιδρύουν συνεχώς κόμματα και παριστάνοντας ότι μόλις τώρα ήρθαν από τον Άρη και δεν ξέρουν τι έχει συμβεί, προσπαθούν να ξαναμοιράσουν την τράπουλα της εξουσίας μεταξύ τους εντός του ίδιου πολιτικού συστήματος. Το μυαλό τους είναι δεμένο με αυτό το κλειστό παρεοκρατικό και κληρονομικό σύστημα με το οποίο έχουν γαλουχηθεί. Δεν μιλάνε καθόλου για ριζική αλλαγή του. Ούτε ο λαός υπάρχει πουθενά στις διακηρύξεις τους, ούτε η ανάπτυξη νέων κοινωνικών δυνάμεων. Μόνο τα ίδια συμφέροντα.
Αμετανόητοι, αντί να αποσυρθούν για να ξεχαστούν από το λαό και την ιστορία, προσπαθούν να επανέλθουν στις καρέκλες της εξουσίας, λες και στέρεψε η Ελλάδα από άξιους πολίτες.
Συμφωνώ απόλυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πώς θα ζήσουμε χωρίς Λοβέρδους, Αννούλες, Φλωρίδηδες, Ραγκούσηδες και κυρίως τον ΓΑΠ και τους κηπουρούς του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μη μας σώσουν οι Ζώηδες;
Να μη δώσουμε ισχύ στους εκλεκτούς του Φίσερ και του Κον Μπεντίτ;
Τί θ' απογίνουμε οι έρμοι χωρίς μνημονιάκηδες και νεοταξίτες;
Θα εναποθέσωμεν τα ελπίδας μας εις τους λαϊκιστάς;
Είναι ώριμος ο λαός μας (όπως και ο κάθε λαός) όπως αυτοδιαχειρισθεί τα του οίκου του άνευ των πολυτίμων ταγών του;
Και οι "ταγοί" τί στο διάολο θα κάνουν;
Θα τους μετατρέψωμεν εις εργάτας, ως έπραξεν ο Μάο με τον Πού Γί;