Γράφει ο Ιωάννης Μαρτέλλος
Εικόνα αποσύνθεσης παρουσιάζει η τρικομματική κυβέρνηση που σπαράσσεται λόγω κυρίως του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι αδυνατούν να βρουν κοινό σημείο
επαφής και ενισχύουν μια πολεμική κατάσταση που μόνο ζημιά προκαλεί στη δημόσια εικόνα της.
Περίπου ένα χρόνο μετά την έναρξης της κοινής τους πορείας, η συμβίωσή τους μοιάζει αρκετά δύσκολη και το τοπίο είναι άκρως προβληματικό, καθώς δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής στο επίμαχο θέμα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.
Η μάχη εντυπώσεων είναι σε πλήρη εξέλιξη στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο και ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν δείχνει καμία διάθεση να υποχωρήσει, αλλά το αντίθετο, ενώ και οι άλλοι δυο αρχηγοί, οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης, έχουν στυλώσει τα πόδια και δεν κάνουν καμία υποχώρηση.
Η προβληματική κατάσταση που υπάρχει στην κυβέρνηση και οι τεταμένες το τελευταίο διάστημα σχέσεις των τριών εταίρων, ενισχύει την απαισιοδοξία σε οικονομικούς και πολιτικούς κύκλους για το βίο του υπάρχοντος κυβερνητικού σχήματος.
Κυρίως, προβάλλεται το επιχείρημα ότι είναι τόσο ρευστές οι ισορροπίες, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπούν οι υφιστάμενοι κυβερνητικοί συσχετισμοί με απρόβλεπτες συνέπειες, όχι μόνο για την τύχη της κυβέρνησης, αλλά και για την μελλοντική πορεία της χώρας.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν καταλήξει στη θεωρία ότι πρέπει από αυτή τη μάχη, που γίνεται σε αξιακό και ιδεολογικό πεδίο, η ΝΔ να βγει ενισχυμένη και όλη η στρατηγική τους εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της πολιτικής ηγεμονίας στη σημερινή πολιτική σκηνή.
Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, κυριαρχεί η εκτίμηση, ότι η ΝΔ από τη στιγμή που έχει την πρωτοκαθεδρία και ηγείται του κυβερνητικού σχήματος, έχει και το ''πάνω χέρι'' και άρα θα πρέπει να επιβάλλει και την ατζέντα της.
Βέβαια, στο θέμα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ο Αντ. Σαμαράς δεν είχε άλλη επιλογή, όπως έφθασε η κατάσταση, από την κατάθεση βελτιωτικών ρυθμίσεων στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
Δεν δέχθηκε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ για ευνόητους λόγους και κυρίως για να μην δείξει ότι ο ίδιος σύρεται, αλλά υποχώρησε από την αρχική άποψη, πως είναι επαρκές το νομικό οπλοστάσιο.
Οι πιέσεις ήταν και είναι πολύ έντονες από εξωτερικούς παράγοντες, όπως την Ευρωπαϊκή Ένωση (η αρμόδια κοινοτική επίτροπος Σεσίλια Μάλστρομ είναι πολύ σκληρή στο συγκεκριμένο θέμα), τις ΗΠΑ, αλλά και το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι που πιέζει πάρα πολύ για να τεθούν εκτός νόμου όλα τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη.
Το αντιρατσιστικό ταλανίζει την κυβέρνηση, αλλά στο Μέγαρο Μαξίμου επιμένουν ότι όλα θα ξεχαστούν πολύ γρήγορα, καθώς από εβδομάδα έρχεται η τρόικα και άρα θα αλλάξει και η ατζέντα της συζήτησης.
Αυτό θα είναι σωτήρο για την τρικομματική κυβέρνηση, που παρουσιάζει πολύ χαμηλούς ρυθμούς απόδοσης, ενώ καθημερινά αναδεικνύονται μια σειρά από άλλα προβλήματα που κάνουν το αντιρατσιστικό να φαντάζει απλή περίπτωση.
Η ανίκανοι παίζουν με το λαο και τη χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙκανοί για καταστροφή .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε στον εχθρό σου τέτοιους δικτάτορες.
Το ότι βάλανε πολύ βαρύ ζυγό στο σβέρκο μας και ξεπουλούν τη χώρα και ότι, ως χούντα, κατάργησαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, σκλαβοποίησαν πλήρως τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, οδηγούν τις μικρές επιχειρήσεις σε αργό θάνατο, ότι εξαθλίωσαν τον Ελληνα, ότι ξήλωσαν το κράτος δικαίου και άλλα τέτοια "κατορθώματα", που τα έκαναν "αλληλεγγύως, από κοινού και εις ολόκληρον", είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια. Οσο νωρίτερα φύγουν, τόσο καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε παιδιά, διαβάζω συνεχώς σχόλια του τύπου "όσο γρηγορότερα φύγουν, τόσο το καλύτερο" και άλλα τέτοια. Δε μου λέτε, με 40% αποχή στις εκλογές, ίσως και παραπάνω πώς, στο καλό, θέλετε να γίνει κάτι τέτοιο; Ψηφίσατε ποτέ σας ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ; Ή οι περισσότεροι παρασύρθηκαν από πρόσκαιρα μικρο-συμφέροντα και δώσανε την ψήφο τους σ'αυτούς που μας προδίδουν επί τριάντα χρόνια τώρα; Έχετε ακόμα την εντύπωση ότι η αποχή από τις εκλογές είναι ο καλύτερος τρόπος διαμαρτυρίας; Το μυαλό σας και μια λίρα, με το συμπάθειο δηλαδή! Τα κόμματα αυτά ούτε καν το κατώφλι της Βουλής δεν θα πρέπει να περάσουν ξανά. Αλλά αν οι περισσότεροι δεν πάνε να ψηφίσου ή ρίξουν άκυρα, τότε προφανώς τα κομματόσκυλα θα υπερτερήσουν σε ποσοστό επί του εκλογικού σώματος κι έτσι ξανά τα ίδια. Έστω και 3% να πάρουν, πάλι θα τα κάνουν πλακάκια και θα συγκυβερνήσουν. Θέλει πολύ μυαλό δηλαδή να καταλάβει κανείς, ότι δεν πρέπει ούτε καν 2% να πάρουν; Πώς θα γίνει αυτό όμως, αν οι περισσότεροι από μας, αντί να πάμε να ψηφίσουμε (υπόθεση μισής, άντε μίας ώρας το πολύ...ήμαρτον!!!), προτιμήσουμε καμιά παραλία, αν είναι καλοκαίρι ή κανένα πικ-νικ στο βουνό, το χειμώνα; Πείτε μου πώς!
ΑπάντησηΔιαγραφή