Από το προηγούμενο Πάσχα ο Άκης Τσοχατζόπουλος μαζί με την σύζυγό του, έχουν γίνει οι
μελλοθάνατοι της αρένας, η οποία ουρλιάζει με τον αντίχειρα να δείχνει το έδαφος.
Συνεχόμενα ρεπορτάζ για τα σπίτια της οικογένειας, για το κόστος ανακαίνισης για τα εξοχικά, για τον τρόπο ζωής προκαλούν δικαίως το δημόσιο αίσθημα και γιγαντώνουν την αγανάκτηση ενός λαού ο οποίος βλέπει ότι κινδυνεύει να ξεπεράσει τα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Στην ουσία όμως πρόκειται για τον αποδιοπομπαίο τράγο, που όλοι ελπίζουν ότι ο πολιτικός και κοινωνικός του θάνατος θα ικανοποιήσει την ανάγκη του κόσμου για τιμωρία.
Στο πρόσωπό του θα τιμωρηθούν όλοι.
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές θα εξοφλήσουν μέσω τρίτων το τίμημα που τους αναλογεί.
Καταρχήν οι πολιτικοί, ενώ γνωρίζουν ότι σε καμία περίπτωση ένας υπουργός δεν μπορεί να αποφασίσει μόνος του για όσα προσάπτουν σαν αγορές με προμήθεια, στον Άκη Τσοχατζόπουλο, αδιαφορούν, ή ακόμα χειρότερα, καλύπτουν την ευθύνη που αναλογεί σε όλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς που συμμετείχαν στις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ. Ένα όργανο που ο σκοπός του είναι η επιλογή στρατιωτικού υλικού, επέλεξε τα είδη που επέλεξε, αλλά όλοι θεωρούν ότι για την επιλογή αυτή είναι δυνατόν να πήρε προμήθεια μόνο ένας. Ακόμα και δεχθούμε αυτήν την λογική, πώς κανείς δεν αναρωτιέται για το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει σε ένα πρόσωπο να επηρεάζει τις αποφάσεις ενός συλλογικού οργάνου;
Επιπλέον κανείς από τους πολιτικούς δεν αντιδρά στα αλλεπάλληλα ρεπορτάζ για την περιουσία του Άκη Τσοχατζόπουλου. Και πώς να αντιδράσει άλλωστε, καθώς η δήλωση ακίνητης περιουσίας των πολιτικών δεν θα επέτρεπε λεονταρισμούς και εικόνες αγανάκτησης και αποτροπιασμού, καθώς η ακίνητη περιουσία του κατηγορούμενου, κινείται στον μέσο όρο αξίας ακίνητης περιουσίας που κατέχουν και οι ίδιοι.
Από την άλλη πλευρά, οι δημοσιογράφοι ανακάλυψαν την Αμερική!
Συνεχώς ρεπορτάζ για τα σπίτια του Άκη Τσοχατζόπουλου, για την προκλητική ζωή της γυναίκας του , για τα έπιπλα που θυμίζουν ανάκτορα, και επισκέψεις σε περιοχές που διατηρεί εξοχικά ο Άκης Τσοχατζόπουλος.
Και έχω απορίες.
Καταρχήν τώρα έμαθαν για τα σπίτια, για τα εξοχικά και τα έπιπλα; Δεν ήξεραν εδώ και χρόνια την περιουσία του και τον τρόπο ζωής του; Δεν ήξεραν που διατηρεί εξοχικά;
Έπειτα, ακόμα δεν έχουν μάθει για τα σπίτια, για τα εξοχικά για την επίπλωση και την προκλητική ζωή και των υπολοίπων βουλευτών; Δεν ξέρουν που έχουν και αυτοί τα εξοχικά τους, για να κάνουν και εκεί μια αυτοψία;
Και το κυριότερο, γιατί δεν αναφέρονται στα σπίτια των συναδέλφων τους στην Εκάλη; Γιατί δεν αναφέρονται στα θωρακισμένα αυτοκίνητα; Γιατί δεν αναφέρονται στα εξοχικά και τις διακοπές σε κοσμοπολίτικα νησιά των μεγαλοδημοσιογράφων; Και κυρίως πώς και δεν έχουν καμία πληροφορία για τα υπόλοιπα των λογαριασμών και των καταθέσεών τους;
Τέλος έχουμε την δικαιοσύνη, η οποία σαν γνήσιος λειτουργός, μέσα στο πνεύμα των ημερών, έχει αυστηροποιήσει τις ποινές ώστε να μετριάζεται η αγανάκτηση του κόσμου. Βέβαια ξεχνάει το παραδικαστικό, αγνοεί τις ποινές χάδι σε άλλους, ξεχνάει πολλά από τα δικά της αμαρτήματα.
Αυτοί όμως καλά κάνουν. Πολύ καλά κάνουν.
Διότι μπορούν και τα μεταφέρουν σε εμάς μια χαρά.
Σημασία θα είχε να καταφέρναμε εμείς να προχωρήσουμε λίγο την σκέψη μας και να αντιληφτούμε όλα αυτά που συμβαίνουν. Και όχι απλά να περιμένουμε το αίμα στην αρένα.
Γιατί το τελευταίο θα είναι το δικό μας
Τσανούσης Στάμος
Post A Comment:
0 comments: