Η Coca Cola είναι το πόσιμο χρέος μας

Κείμενο: Όμηρος Ταχμαζίδης

Η άλλη όψη: Οι κινήσεις μιας επιχείρησης του μεγέθους της Coca Cola αποτελούν ενδείξεις για πολλά πράγματα: οι κινήσεις αυτές μπορούν να εκληφθούν και ως ένα είδος δήλωσης – τι εκτιμά και
τι φοβάται το στελεχικό δυναμικό της πολυεθνικής, τι πιστεύει αναφορικά με το παρόν και τι σχεδιάζει για το επερχόμενο μέλλον, πως βλέπει να διαμορφώνεται το αύριο, σε ποιες παρεμβάσεις αποφασίζει να προχωρήσει για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της εταιρίας. Όλα κινούνται γύρω από την πρόγνωση του επερχόμενου «αύριο»: όσο και αν διατυμπανίζει η Coca Cola ότι πιστεύει σε ένα καλύτερο αύριο, είναι βέβαιο, ότι και για αυτήν το μέλλον είναι άδηλο – the future is uncertain, the end is always near (Jim Morison, The Doors)

Η μεταφορά: Το άδηλο μέλλον είναι που έσπρωξε την Coca Cola στη μεταφορά της έδρας της στην Ελβετία και την είσοδό της στο χρηματιστήριο του Λονδίνου: να θεωρήσουμε απλή σύμπτωση ότι και οι δύο χώρες βρίσκονται εκτός Ευρώ; Τι εκτιμούν οι οικονομικοί αναλυτές της Coca Cola για το μέλλον της Ευρωζώνης, τι εκτιμούν για το μέλλον της Ελλάδας; Πόσο λειτουργούν οι επιλογές τους ως αυτεκπληρούμενες προφητείες και επιταχύνουν διαδικασίες στην κατεύθυνση εμπραγμάτωσής τους;

Η ευκαιρία: H Coca Cola δεν πιστεύει σε ένα καλύτερο αύριο, ούτε σε ένα προδιαγεγραμμένο μέλλον: όσοι παίζουν με τους αριθμούς γνωρίζουν την αβεβαιότητα και τις διακινδυνεύσεις του παιχνιδιού – αλλά η Coca Cola όπως κάθε επιθετική εξουσία δεν έχει καμία ηθική αναστολή να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα με εξαιρετική ταχύτητα και απροκάλυπτο κυνισμό. Είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να δαμάσει το χάος, αλλά το χάος στις κοινωνικές σχέσεις είναι μια ακόμη ευκαιρία για κέρδος: αρκεί να υπάρχει ευελιξία και προσαρμοστικότητα – το κλειδί στην υπόθεση είναι να αντιλαμβάνεται ο κοινωνικός δράστης πότε αλλάζουν οι συνθήκες. Και η Coca Cola αντιλήφθηκε έγκαιρα τις μεταβολές στα σημεία των καιρών και τις αλλαγές των

συνθηκών του οικονομοκοινωνικού περιβάλλοντος και, φυσικά, από πού μπορούν να προκύψουν νέα κέρδη: «Συνεχίζουμε απρόσκοπτα την εκτέλεση των σχεδίων αναδιάρθρωσης για το 2013 διατηρώντας την πεποίθηση ότι θα επιτύχουμε τα αναμενόμενα οφέλη. Επίσης, αναμένουμε οι πρωτοβουλίες που λάβαμε το 2012 και εκείνες που λαμβάνουμε μέσα στο 2013 να αποφέρουν συνολικά οφέλη περίπου 65 εκατομμύρια ευρώ για το 2013. Συνεχίζουμε να αναμένουμε κόστη από τις πρωτοβουλίες αναδιάρθρωσης ύφους περίπου 50 εκατομμυρίων για το 2013 και οφέλη περίπου 30 εκατομμυρίων από το 2014 και εξής».

Έτσι, με το που «άλλαξαν οι συνθήκες», από τη μια προχωρούσαν οι υπολογισμοί για τα νέα κέρδη, από την άλλη εξανεμίζονταν οι δοθείσες υποσχέσεις, αθετούνταν συμφωνίες, εμπαίζονταν η κοινή γνώμη, επιλέγονταν η σκόπιμη παραπλάνηση του μεμονωμένου κοινωνικού αντιπάλου και μεθοδεύονταν ο πειθαναγκασμός του ώστε να μείνει αλώβητη η δημόσια εικόνα του συστήματος Coca Cola – ο συντάκτης του κειμένου της Coca Cola δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του, γιατί η εκτέλεση των σχεδίων αναδιάρθρωσης συνεχίζονται «απρόσκοπτα».

Αλλά όπως σημειώνουν οι συντάκτες στο εισαγωγικό μέρος της έκθεσης για το εννεάμηνο του έτους 2013, από τον Ιανουάριο έως την 27η Σεπτεμβρίου (δύο μέρες αργότερα η Coca Cola προχώρησε στην εφαρμογή των νέων μέτρων αναδιάρθρωσης που οδήγησαν στην κήρυξη της απεργίας στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης που διαρκεί έως σήμερα) «η παρούσα Έκθεση περιέχει δηλώσεις που αφορούν το μέλλον και συνεπάγονται κινδύνους και αβεβαιότητες» - στην Ελλάδα ο μοναδικός κίνδυνος για τα κέρδη της Coca Cola είναι η απεργία και το μποϋκοτάζ των απεργών.

Τα κέρδη: Σε τι οικονομικά οφέλη αναφερόμαστε; Επειδή το τμήμα προπαγάνδας της πολυεθνικής χειραγωγεί τους αριθμούς κατά το δοκούν και πάντοτε για να εξωραΐσει τη δημόσια εικόνα της θα πρέπει να είναι κανείς πολύ επιφυλακτικός με αυτά που, κατά καιρούς, δημοσιεύονται… φοβού την Coca Cola και δώρα φέρουσα: σε μια προσπάθεια να αποδείξει τη συμβολή της στην εθνική οικονομία η πολυεθνική υποστήριξε σε ολοσέλιδες διαφημίσεις σε εφημερίδες

ευρείας κυκλοφορίας, ότι «προσφέρει στην οικονομία» αναφέροντας ότι από «το 2003 έχει αποδώσει στο κράτος 1 δις. ευρώ σε εισφορές» - τώρα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, γιατί δεν μας έπιασαν κορόιδο οι «διεφθαρμένοι πολιτικοί».

Πόσιμον χρέος: Είναι προφανές ότι δεν τα «έκλεψαν» όλα οι πολιτικοί μας, αλλά μερικά δισεκατομμύρια τα «ήπιαμε» εμείς υπό τη μορφή προϊόντων της Coca Cola, έτσι δικαιολογούνται και οι εισφορές του 1 δις από το 2003 που διατυμπανίζει το τμήμα προπαγάνδας της Coca Cola (τι ποσά κερδών αντιστοιχούν σε αυτό το ένα δις εισφορών; Δεν θέλω καν να τα υπολογίσω, για να μην έλθω αντιμέτωπος με το χάλι της εθνικής μας αμεριμνησίας): και τώρα που δεν μπορούμε άλλο να δανειστούμε για να πιούμε προϊόντα της Coca Cola, η πολυεθνική μας κουνάει κόκκινο μαντήλι μουσκεμένο στον ιδρώτα της αγωνίας των ανθρώπων που χάνουν τη δουλειά τους και τα υψηλόβαθμα στελέχη της προβληματίζονται για τον «αντίκτυπο της κρίσης κρατικού χρέους» [ βλ. την εισαγωγή της εισήγησης για τα αποτελέσματα του εννιαμήνου που έληξε στις 27 Σεπτεμβρίου 2013] στα κέρδη και την πορεία της επιχείρησης.

Και όμως κάθε γουλιά Coca Cola βύθιζε τη χώρα βαθύτερα στη δίνη του χρέους!

Υ.Γ..Το κείμενο γράφτηκε πριν την ανακοίνωση της κατάργησης νέων θέσεων εργασίας στο εργοστάσιο της Coca Cola του Βόλου και τη μεταφορά μέρους της παραγωγής «χυμών» στο «εξωτερικό»

Σημείωση: Η διεύθυνση του Όμηρου Ταχμαζίδη στο twitter είναι:

Omiros Tachmazidis @homloizides