εσωτερική «φωνή» της ψυχής μας θα τη δούμε! Φτάνει να ξεμπερδέψουμε με τον κακό μας εαυτό και να πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις! Καλλιεργήσαμε τόσο πολύ τις αισθήσεις, τη δήθεν «λογική» προσέγγιση των γεγονότων, αλλά –δυστυχώς, όντας σε σύγχυση λόγω και της «μαύρης» προπαγάνδας- δε νιώσαμε ποτέ το νόημα, την ουσία των όσων ζούμε, γι’ αυτό καταντήσαμε «υπηρέτες» άλογων και παράλογων «λογικών», χάνοντας το αυτονόητο. Εξοικειωθήκαμε πολύ καιρό με την «φυλακή» μας, διχασμένοι ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, στον «εικονικό» και τον πραγματικό κόσμο, στο σκοτάδι και το φως!
Όταν αναγκάζεσαι να επιλέγεις το χειρότερο κακό, κι όχι ό,τι στ’ αλήθεια σε εκφράζει είσαι ήδη «φυλακισμένος». Αυτοί ελέγχανε το πολιτικό σκηνικό και με όρους «αγοράς θεάματος» μοίραζαν τους «ρόλους» !Ό,τι κι αν «αγόραζες» εσύ από το καλάθι των ιδεοληψιών-εμμονών, που προσφερόταν ,ο ίδιος «δράκος» έβγαινε ,που αντιστρατευόταν κι «έκλεβε» το δίκιο σου! Απλά η «επικοινωνιακή» γλώσσα ήταν διαφορετική ,«αριστερή» ή «δεξιά», μα κατά βάθος το ίδιο «μολυσμένη» ,δόλια και στεγνή. Εξαρχής ήταν στημένο το παιχνίδι ,με το ανάλογο σασπένς και τη δύναμη της εικόνας και της «λογικοφανούς» γλώσσας να σου «επιβάλλεται» ως πραγματικό! Δε μάθαμε να αισθανόμαστε και να συναισθανόμαστε πράγματα, για να διακρίνουμε τους αληθινά σεμνούς ,τους έντιμους και ικανούς με την καρδιά μας και τον νου, αλλά μόνο να σκεφτόμαστε χωρίς να νιώθουμε. Ναι, ξεχάσαμε το βαθύτερο, τον ανώτερό μας εαυτό, και τώρα τα ίχνη του ψάχνουμε να πορευτούμε, αφού «γυμνούς» μας άφησε το καθεστώς της φρίκης, αποκαθηλώνοντας τους εικονικούς «μύθους» και τα «σύμβολα», που κάποτε «κάλυπταν» τη σύγχυση ,την ανασφάλεια και την αδυναμία μας!
Η ίδια η ιστορία μας θέλει ελεύθερους και δυνατούς όσο δεν ήμαστε ποτέ πριν. Κι αυτό γιατί απλά, τώρα που οι ντόπιοι δυνάστες-ολιγάρχες καταρρέουν με τα ανδρείκελά τους, βλέπουμε πια καθαρά ότι οι ξένοι «εταίροι» περιμένουν στη γωνιά να μας κατασπαράξουν, ως επικυρίαρχοι του παιχνιδιού! Όλοι οι «γραφικοί» και οι «τρελοί» τότε και πάλι θα επιβεβαιωθούν για πολλοστή φορά, κι εύχομαι τότε να μην είναι για όλους μας αργά! Τ ι άλλο μπορεί να μας σώσει τότε από την ενότητα και τον ξεσηκωμό μας, για να διεκδικήσουμε το ζωτικό μας χώρο, την πατρίδα και τις ζωές μας; Με τι «όπλα» και μέσα θα το κάνουμε αυτό;
Αυτή τη στιγμή, με όλες τις ανατροπές που ζούμε -ακόμα και στην προσωπική του ζωή ο καθένας- γινόμαστε πιο δυνατοί, πιο ρεαλιστές και απαλλασσόμαστε από τους πιο ακραίους φόβους και τις ανασφάλειές μας. Δοκιμαζόμαστε τόσο σκληρά ,πράγμα που μας φτάνει στα όριά μας και ανακαλύπτουμε δυνάμεις και οπτικές ζωής ξεχασμένες ή ευνουχισμένες, που όμως έχουν να κάνουν με την αλήθεια και τη δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας. Ουσιαστικά επαναπροσδιοριζόμαστε ως υπάρξεις και κάνουμε την αυτοκριτική και την κάθαρση μέσα μας. Προσπαθούμε να δούμε τι στ’ αλήθεια αξίζουμε και πού πάμε.
Όλα αυτά είναι πολύ πιο σημαντικά από τα κατακλυσμιαία εξωτερικά γεγονότα, φτάνει να είμαστε «καθαροί», έντιμοι και γενναίοι με τον εαυτό μας και να αποβάλλουμε ό,τι σάπιο, ψεύτικο και απάνθρωπο μας δένει με το χθες, που ανεπιστρεπτί έχει πια τελειώσει!
Η σύγχυση ,που νιώθουμε, έχει να κάνει με τους φόβους που ενσπείρει η προπαγάνδα τους, αλλά και με το γεγονός ότι δυσκολευόμαστε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στην εικονική πραγματικότητα των ΜΜΕ και τη σκληρότητα στην πραγματική ζωή μας. Καλό είναι βέβαια πάντα να μη χάνουμε το στόχο, που είναι ένας καινούριος «χρήσιμος» άνθρωπος για τον εαυτό του και τους γύρω με σεβασμό κι αγάπη για τους άλλους και για την προδομένη ,καταπληγωμένη μας πατρίδα, που δοκιμάζεται όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορική μας πορεία! Μέσα μας βρίσκεται κι αυτή, είναι στοιχείο της ταυτότητάς μας και έλεος ζητάει ,γιατί έφτασε στην άκρη και χάνεται! Θέλει δυνατές ψυχές να την υπερασπίσουν, κι όχι λόγια. Θέλει πράξεις πίστης κι αφοσίωσης στον κοινό μας αγώνα και στόχο κι απελευθέρωσης από τα δεσμά της ληστοσυμμορίας, που χρόνια την απαξιώνει, τη «βρωμίζει» ,τη ματώνει. Δεν υπάρχει ούτε χρέος, ούτε ανεξάρτητη πατρίδα μέσα στο ευρώ!
Έχουμε χρέος να γίνουμε πιο δυνατοί κι από το βράχο, για να τη δικαιούμαστε τέτοια ακριβή πατρίδα! Ξέρουμε πολύ καλά κατά βάθος ότι μας την κλέβουν, ενοχοποιώντας εμάς, που είμαστε θύματα της κλεπτοκρατίας τους. Και βέβαια ,αν μέσα μας δεν ξεκαθαρίσουμε το τι μας ξεχωρίζει από αυτούς, ή δεν κάνουμε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που μας δείχνουνε ως «πρότυπη» συμπεριφορά-κυρίως το φιλοτομαρισμό και τον ναρκισσισμό, που οι ίδιοι καλλιέργησαν για να μας ελέγχουν-τότε δεν είμαστε άξιοι να την έχουμε!
Όποιος για ελευθερία δε μάχεται, για πάντα σκλάβος μένει! Μόνο αυτός που αγωνίζεται με ψυχή, μόνο ο ανδρείος μπορεί να κρατήσει κάτι τόσο ακριβό και πολύτιμο όσο η ίδια του η ζωή και η πατρίδα! Είναι μήπως τυχαίο που κάποιοι πρόγονοί μας θυσιάστηκαν γι’ αυτήν; Είναι τυχαίο το σύνθημα ελευθερία ή θάνατος; Τι ζωή μπορεί να έχεις χωρίς πατρίδα; Πού μπορείς να ακουμπήσεις το όνειρό σου, την ελπίδα χωρίς όραμα και στόχο;
Ένα μέλος του ενιαίου παλλαικού μετώπου(ε.πα.μ)
Post A Comment:
0 comments: