Ή τώρα ή ποτέ. Πριν η νύχτα απλωθεί στον πλανήτη. Όσο υπάρχει ακόμη λίγο φως.

Το τρένο φάντασμα (The ghost train)
Αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται μέρα με τη μέρα στη χώρα μας, φαίνεται απίστευτο. Όλο και περισσότεροι μένουν άνεργοι ή βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραματικά. Η εξαθλίωση,
τα λουκέτα, οι αυτοκτονίες, φουντώνουν, παρά τις γελοίες δηλώσεις των πολιτικών, περί της επερχόμενης ανάπτυξης. Κι όμως δεν υπάρχει τίποτα το απίστευτο σ` όλα αυτά. Οι πολιτικές αρπαγής του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου των λαών, έχουν εφαρμοστεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Παλιότερα με πολεμικά μέσα, στην σύγχρονη εποχή με οικονομικά. Οι ίδιοι κερδοσκοπικοί οργανισμοί, ακολουθώντας τις ίδιες συνταγές, λεηλάτησαν τον τρίτο κόσμο και όχι μόνο. Ο πόλεμος είναι κι αυτός ένα μέσο που επιστρατεύουν όταν συναντήσουν εμπόδια, συνήθως με τη μορφή στημένου εμφύλιου και σπανιότερα με τη μορφή Νατοϊκών βομβαρδισμών. Αυτό που ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μας, ήταν ότι θα έρχονταν και η σειρά μας.

Δυστυχώς όμως αυτό ακριβώς συνέβη. Η αρρωστημένη μανία του κέρδους, δεν σταματά πουθενά. Όταν αποτελειώσει το ένα θύμα της, συνεχίζει με το επόμενο. Όσο το νότιο ημισφαίριο λεηλατούνταν, εμείς του βόρειου κλείναμε τα μάτια, αφού ήμασταν από την πλευρά των επωφελούμενων.

Τώρα όμως που και η Ευρώπη χωρίστηκε σε βόρεια και νότια, με την πρώτη να στρέφεται εναντίον της δεύτερης, δυσανασχετούμε, προφανώς γιατί γίναμε εμείς τα θύματα. Μα δε μας λυπούνται; Δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς; Πως, έχουν. Όση είχαμε κι εμείς όταν βλέπαμε τα πεινασμένα παιδιά του 3ου κόσμου.

Κάποιοι μάλιστα έκαναν και φιλανθρωπίες και το βράδυ κοιμόντουσαν ήσυχοι. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Οι ίδιοι που λεηλατούν ή συνεργάζονται μαζί τους, θα πετούν κι ένα κομμάτι ψωμί για να κοιμούνται ήσυχοι το βράδυ. Και σύντομα όταν η «δουλειά» τελειώσει, θα πάρουν σειρά και οι επόμενοι. Δεν χρειάζεται κάποιος καλός Θεούλης για να τιμωρήσει τους κακούς, ούτε οι προφητείες των αγίων για να καταλάβει κάποιος ότι αυτή η αρρωστημένη τακτική, απλά είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Γιατί όσο κι αν μείνουν λίγοι οι νικητές, πάντα θα υπάρχουν οι δυνατοί βόρειοι και οι αδύνατοι νότιοι. Και όσο οι άνθρωποι θα χωρίζονται σε Α και Β κατηγορίες, η διαδικασία θα συνεχίζεται. Μέχρι τον απόλυτο αφανισμό. Εκτός κι αν κάποτε συνειδητοποιηθεί από μία κρίσιμη μάζα ότι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη, είναι η ανάδειξη του ανθρώπου σαν υπέρτατη αξία.

Και ότι σκοπός δεν είναι η συσσώρευση πλούτου, αλλά η απομάκρυνση από το ζώο που ζει μέσα μας. Χωρίς καμιά απολύτως αντιπάθεια προς τα ζώα.




Ο Χρηστος Τσαπραζης απο τα Ξυλινα σπαθια και ο Κωστας Πουλης (πρωην
Μωρα στη φωτια), σε μια διασκευη του "Ρομποτ" των "Ξυλινων σπαθιων".


Ζούμε λένε έναν 3ο παγκόσμιο πόλεμο που γίνεται με οικονομι
κά μέσα. Ποιός όμως μας επιτίθεται; Οι Γερμανοί Μέρκελ και Σόιμπλε; Ο
Δανός Τόμσεν; Η Γαλλίδα Λαγκάρντ; Ο Ιταλός Ντράγκι; (Πώς και δεν
υπάρχει κανένας Αμερικάνος στην λίστα αυτών που αντιπαθούμε;) 

Μήπως στην παρέα των επιτιθέμενων υπάρχουν και συμπατριώτες μας; Γιατί να
μην υπάρχει ένας μισητός Χίτλερ για να στρέψουμε επάνω του την οργή
μας; Ή μήπως και πίσω από τον Χίτλερ υπήρχαν κάποιοι που κινούσαν τα
νήματά; 

Παρόλο που ο σημερινός Χίτλερ παραμένει αόρατος, τα όπλα του
είναι ορατά: Τα δάνεια, που οδηγούν στο Χρηματοπιστωτικό σύστημα, δλδ
στις τράπεζες (και τους τραπεζικούς οργανισμούς), Ευρώπης (ΕΚΤ) και
Αμερικής (ΔΝΤ). Που είναι ιδιωτικές, παρόλο το επιβλητικό τους όνομα.

Όπως και η τράπεζα της Ελλάδας, στην οποία το Ελληνικό δημόσιο κατέχει
μόλις το 6% των μετοχών. Ποιοί ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα; Σε
ποιούς ανήκει; Μπορεί να είναι πολλοί, κάποιοι όμως δεν είναι οι
κύριοι μέτοχοι; Αυτούς, ποιός τους ελέγχει; Ποιος τους ψηφίζει, ώστε
να πρέπει μετά σε κάποιον να λογοδοτήσουν; Μήπως όχι μόνο δεν
ελέγχονται από κανέναν, αλλά αυτοί αντίθετα ελέγχουν με τα λεφτά τους
τις κυβερνήσεις και άρα τα ίδια τα κράτη; Τα ονόματα των Ροκφέλερ,
Ρότσιλντ και Σόρος δεν είναι τα μοναδικά. 

Τα συγκεκριμένα μέλη των οικογενειών αυτών που παρουσιάζονται στο βίντεο, τα επιλέξαμε λόγω της
σατανικής τους όψης. Ο Guy de Rothchild έχει πεθάνει το 2007. Νεότερα
μέλη της οικογένειας κάνουν κουμάντο τώρα. Όσο κι αν προσπαθούν να
παραμείνουν αόρατοι, η παρουσία τους προδίδεται από τα αποτελέσματα
των κινήσεών τους. Και περισσότερο από τα πρόσωπα, σημασία έχει το
σχέδιο που έχουν βάλει σε εφαρμογή. Που είναι επίσης ορατό: Η αρπαγή
του εθνικού πλούτου, της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και η
εξαθλίωση των λαών. Η υποδούλωση της ανθρωπότητας. Όσοι είναι ικανοί
θα δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ για ένα κομμάτι ψωμί, ίσα για να
έχουν δύναμη να δουλέψουν και την επόμενη μέρα και όσοι καθίστανται
ανίκανοι για εργασία, λόγω γήρατος ή ασθένειας, θα οδηγούνται στον
Καιάδα. Και για να μην υπάρχει πιθανότητα εξέγερσης θα εγκατασταθεί κι
ένα σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης που δεν θα αφήνει κανένα
περιθώριο αντίδρασης. Θα τα δεχτούμε όλα αυτά; Αρκεί να ανοίξουμε τα
μάτια. Όσο κι αν αυτοί και οι παρατρεχάμενοί τους προσπαθούν να μας τα
κρατάνε κλειστά, είμαστε άνθρωποι διάολε! Έχουμε ελεύθερη βούληση.
Μπορούμε να τα ανοίξουμε. Ή τώρα ή ποτέ. Πριν η νύχτα απλωθεί στον
πλανήτη. Όσο υπάρχει ακόμη λίγο φως.

Κωστας Πουλης