Το κακό με το Κυπριακό Ζήτημα, μπορεί να απεικονισθεί με τον τίτλο ενός παλαιού σημειώματός μου για την οικονομική κατάστασή μας «Ξέρουμε τι δεν θέλουμε, αλλά δεν ξέρουμε τι θέλουμε».
Απορρίφθηκε το Σχέδιο Ανάν, επειδή οδηγούσε σε ίδρυση χώρας υπό πλήρη εξάρτηση (με αλλοεθνείς «δικαστές» να αποφασίζουν για τον κυπριακό λαό, σε περίπτωση διαφωνίας των δύο κοινοτήτων) και με προοπτική τουρκοποίησης του νησιού.
Υπήρξαν μάλιστα και φωνές -που ακόμη υπάρχουν, μειωμένες όμως- που «κουράστηκαν» από τις πολυετείς διαπραγματεύσεις, που δεν φέρνουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, παρά εδραιώνουν την κατοχή των Τούρκων στο νησί, αυξάνοντας συνεχώς αφενός τον αριθμό των εποίκων (σε λίγο το 80 χριστιανοί - 20 μουσουλμάνοι, θα μετατραπεί σε μισό-μισό, αν δεν έχει ήδη γίνει), αφετέρου την επιρροή της Άγκυρας.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση στο νησί, που διενήργησε η MetronAnalysis, καταγράφεται μια ιδιαίτερα σημαντική τάση της κυπριακής κοινωνίας -εν όψει της διαφαινόμενης επανέναρξης των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό- για την εξεύρεση λύσης, όπου όμως κατά 74% απορρίπτεται η ιδέα δύο ξεχωριστών κρατών.
Η δε συντριπτική πλειοψηφία -εννιά στους δέκα πολίτες- θέλουν μια Κύπρο ενωμένη, χωρίς ξένα στρατεύματα κατοχής, όπου τότε μπορεί να ευημερήσει και να προκόψει, προς όφελος των πολιτών και Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, κι ακόμη ότι υπάρχει τρόπος για ειρηνική συμβίωση.
Η δημοσκόπηση, μού δημιουργεί την εντύπωση πως οι ερωτήσεις απέβλεπαν στο να δοθούν αυτές οι απαντήσεις. Διότι, η επιθυμία για ύπαρξη ανεξάρτητου κράτους χωρίς επιρροή ξένων δυνάμεων, είναι μεν σεβαστή -ιερή θα έλεγα-, αλλά είναι απολύτως ανέφικτη, πλην εάν εμπλακούμε σε πόλεμο με την Τουρκία, η οποία θα πρέπει να ηττηθεί. Φοβούμαι δηλαδή, πως δημιουργείται κλίμα στην Κύπρο επί τη βάσει δεδομένων που δεν είναι εφαρμόσιμα.
Φερ’ ειπείν, η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας να συναντώνται με τους διαπραγματευτές των δύο κοινοτήτων, θεωρείται από την πλειοψηφία, 56%, ως θετική εξέλιξη, έναντι 37% που τη θεωρεί αρνητική εξέλιξη. Είναι προφανές πως δεν εξηγήθηκε -ή μήπως, λόγω της οικονομικής κρίσης, οι Κύπριοι έπαυσαν να επιδεικνύουν το αρμόζον ενδιαφέρον;- ότι με αυτήν την συμφωνία αφενός αναβαθμίζεται ο ρόλος της Τουρκίας, και από ένοχη αναλαμβάνει πάλι την θέση της εγγυήτριας δύναμης, αφετέρου η Ελλάδα αναγνωρίζει έμμεσα την τουρκική κατοχή, συνομιλώντας με εκπρόσωπο του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.
Με βρίσκει βέβαια -συναισθηματικά, κυρίως- απολύτως σύμφωνο η ύπαρξη ενός ισχυρού πλειοψηφικού ρεύματος (74%), το οποίο απορρίπτει την άποψη ότι «το παρελθόν έχει δείξει ότι οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να συνυπάρξουν». Μπορούν, αλλά τώρα πια αυτό είναι ανέφικτο. Ακόμη και αυτή η «διζωνική δικοινοτική» λύση, που τόσο συχνά ακούμε, δεν επεξηγήθηκε επακριβώς από τους πολιτικούς πώς την εννοούν. Εξακολουθώ να πιστεύω πως δημιουργείται κλίμα υπέρ επαναφοράς του Σχεδίου Ανάν, με άλλο όνομα και με ελάχιστες διαφορές.
Η λύση διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας συμφωνήθηκε εντός των πλαισίων των Συμφωνιών υψηλού επιπέδου της 12ης Φεβρουαρίου 1977 μεταξύ των τότε ηγετών των δύο κοινοτήτων της Κύπρου υπό την αιγίδα του ΓΓ των ΗΕ. Και η αλήθεια είναι, όπως αναφέρθηκε και από τον υφυπουργό Εξωτερικών και εκπρόσωπο του Φόρειν Όφις στη Βουλή των Λόρδων, Λόρδο Χάουελ, ότι από τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δεν απέρριψε ποτέ τη λύση διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Μόνο που κάθε κόμμα και κάθε πολιτικός την εννοεί διαφορετικά.
Ο Μακεδών
Με το να θέλουν οι υποτελείς να φέρουν ξανά ένα σχέδιο Ανάν αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά πως δεν σέβονται τη ψήφο του λαού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε σημαντική πλειοψηφία πριν από 9 1/2 χρόνια ο κυπριακός λαός έδωσε την απάντησή του.