Το “Ένα ξέρω, ότι δε ξέρω τίποτα” είναι για τα χαρτιά μόνο, δεν είναι αποδεκτό από σχεδόν κανέναν. Όλοι έχουν τα χαρακώματα τους και δε ξεμυτάνε από ‘κει μέσα για καμία Παναγία. Διαλλακτικός; Τι είναι αυτό; Η διαλεκτική προϋποθέτει και αναγνώριση λαθών που σχεδόν κανένας δεν είναι διατεθειμένος να παραδεχτεί.
Οι άνθρωποι συνήθως συμφωνούν στα εύκολα, σε αυτά που τους υπόσχονται την ένταξη τους σε μια ομάδα ή σε μια σημαία, ακολουθώντας ένα κοινό αίσθημα που σπάνια μπαίνουν στη διαδικασία να αναλύσουν. Μπούγιο. Στις ομάδες αυτές, οι άνθρωποι μαθαίνουν να κρίνουν και να κατακρίνουν με το βλέμμα, όχι το μυαλό. Απλά βλέπουν τα ράσα και πυροβολούν δίχως σκέψη. Για παράδειγμα, λέμε τώρα: Δεξιός ίσον κακός, Αριστερός ίσον αναρχοκομουνιστής, τατουάζ και κοντά μαλλιά ίσον αλήτης, ομοφυλόφιλος ίσον αδελφή και πάει λέγοντας αυτός ο χαριτωμένος κατάλογος.
Σε κάποια παλιότερη ανάρτηση, μετά τα δύο πολιτικού και μνημονιακού χαρακτήρα φονικά, είχα κάνει ένα φωτομοντάζ βάζοντας τα τρία αδικοχαμένα παιδιά στην ίδια φώτο και εκφράζοντας την αγανάκτηση μου. Ένας πανίβλαξ με την σφηγκοπαρέα του, άρχιζε να με βρίζει χυδαία και να με απειλεί, κραυγάζοντας ότι και καλά σπιλώνω τη μνήμη του Παύλου Φύσσα. Τόσο ανεγκέφαλος και επιφανειακός. Και διατηρεί και blog ο κύριος, κεριά και λιβάνια…
Φυσικά και κάνω λάθη, μόνο ο Θεός αλάνθαστος, αλλά για να πεισθώ για τα λάθη μου, πρέπει κάποιος να μου επιχειρηματολογήσει. Το επιχείρημα “Τα δύο παιδιά της Χρυσής Αυγής ήταν φασίστες, υποδεέστεροι Έλληνες και καλά πάθανε”, δε περνάει σε μένα. Αλλά έτσι λειτουργούν πάρα πολλοί, δυστυχώς, κοιτάνε ένα δέντρο με εμμονή και ξεχνάνε παντελώς το δάσος. Άσε που κοιτάνε και λάθος δέντρο…
Άρχισα αυτό το blog ως υπέρμαχος του ΣΥΡΙΖΑ. Έγραψα πολλά και λάθος. Πίστευα στον ΣΥΡΙΖΑ, πίστευα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει χρόνο να βρει τα βήματα του και περίμενα. Αλλά βαρέθηκα. Ποια διαφορετική αντιπολίτευση κάνει επιτέλους ο ΣΥΡΙΖΑ, από αυτή που έκαναν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση για 30 χρόνια; Ας μη κοροϊδευόμαστε, μεταξύ μας Μεταξά. Τα ίδια πανηγυράκια στήνει και με τον ίδιο φόβο διακατέχεται, να μη φύγουν τα πρόβατα από το μαντρί. Τέλος πάντων, σαφώς υποκειμενική η άποψη μου.
Τι έλεγα; Α ναι, πως να γράψει κάτι κανείς που να αγκαλιάζει το κοινό αίσθημα. Αδύνατον έτσι όπως είμαστε τώρα. Το μόνο πάνω στο οποίο συμφωνούμε όλοι, είναι μια αόριστη και γενική αγάπη για την Ελλάδα. Αλλά αυτό είναι κάτι σα στρουθοκαμηλικός βαυκαλισμός, ένα θανατικό νανούρισμα, δε βοηθάει σε τίποτα. Δε κάνουμε ρούπι πέρα από αυτή την αόριστη κοινή αγάπη.
Την Ελλάδα την αγαπούν οι Νεοδημοκράτες, οι Πασόκοι, οι Συριζαίοι, οι Χρυσαυγίτες, οι Ανεξάρτητοι και πάει λέγοντας. Και παρότι θα έπρεπε αυτή η ειλικρινής αγάπη να μας ενώνει κάπου, αντίθετα μας κάνει ορκισμένους εχθρούς. Και το χειρότερο είναι ότι ο ένας αμφισβητεί την αγάπη του άλλου απαξιώνοντας τον. Τι να πεις…
Διακατεχόμαστε διαρκώς από ένα άτυπο εμφύλιο πόλεμο ιδεών, στάσεων και απόψεων που δυστυχώς δεν είναι πάντα δικές μας επιλογές, είναι φυτευτές. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καρκίνωμα της Φυλής ή κάποια επίκτητη ασθένεια, αλλά σίγουρα καλά κρατεί, μέχρι και έως αφανισμού.
Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω. Είμαι ολίγον πικραμένος. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, παρά να παρακολουθώ τα σερνόμενα από τη μύτη γεγονότα και να ψυχανεμίζομαι που οδηγούν. Εξακολουθώ να γαβγίζω, αλλά παραδίδω τα όπλα, συγνώμη. Κάλη τύχη σε όλους μας και στην Ελλάδα.
Φίλε μου,όλους το ίδιο μας πληγώνει αυτή η διαίρεση,ο διαχωρισμός,που είναι φυτευτός,όπως πολύ καλά το λες!Είναι το γνωστό διαίρει και βασίλευε,που χρόνια μας περάσανε για να μας ελέγχουν...Εμείς λοιπόν οφείλουμε στην πράξη να παλεύουμε για την ενότητα,που στην πλειοψηφία υπάρχει στο λαό μας..Τα λαικά συμφέροντα πάντα είναι κιονά ό,τι χρώμα κι αν τα δώσεις...Πασχίζουμε λοιπόν να γίνει συνείδηση στον κόσμο η ανάγκη του ενιαίου παλλαικού μετώπου,που θα οδηγήσει στη γενική πολιτική απεργία,στο γενικό ξεσηκωμό...Κι ο καθένας ας κρατήσει την ιδεολογία του για την επόμενη μέρα,που σε συνθήκες αληθινής λαοκρατίας θα αποφασίσουμε για το πώς θα ζήσουμε,ψηφίζοντας ένα νέο δημοκρατικό Σύνταγμα,που πρωτογενώς ο λαός μπορεί να αποφασίσει γι' αυτό με ψηφισμένη συντακτική εθνοσυνέλευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να ψηφίζαμε αυτά που πρέσβευε ο Ελύτης. Αυτό έχω να πω, να τιμήσουμε την κληρονομιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν περιμένεις φίλε ακόμα από τις εκλογές να σωθείς,χαθήκαμε!Ακόμα κι ο Καζάκης να έβγαινε,τίποτα δε θα τον άφηναν να κάνει με τους νόμους που περάσανε!Θα έλεγαν την άλλη μέρα ότι για λόγους εθνικής ανάγκης πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση με τους άλλους,τους δικούς τους...Έχεις πάρει είδηση ότι περάσανε 320 νόμους που ήδη κατέλυσαν τη δημοκρατία και μας δουλεύουν όλα τα κόμματα και δεν λέει τίποτα κανείς για τα ουσιώδη και τα μεγάλα,αλλά μόνο για τα μικρά και τα επουσιώδη;Μόνο ενωμένοι με γενικό ξεσηκωμό,γενική πολιτική απεργία,στάση πληρωμών και λειτουργικές καταλήψεις σωζόμαστε πια...ενημερώσου από το ε.πα.μ,αν θέλεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή;-) Έπρεπε να είχα βάλει τη λέξη ψηφίζαμε σε "" για να μη σε μπερδέψω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι,φίλε να το νιώθαμε πως ο πολιτισμός ,η παράδοση και η τέχνη μας είναι μοναδικοί θησαυροί στον κόσμο-ειδικά στην ποίηση είμαστε κορυφαίοι...Τι πιο μεγαλειώδες από το να μας ένωνε ο ίδιος ο πολιτισμός μας και επιτέλους να προχωρούσαμε με τόλμη και αρετή στο κοινό μας καθήκον;
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία όλα αυτά φίλε, αλλά η απογοήτευση παραμένει μεγάλη και ακλόνητη. Μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα με κάποιο τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήεμείς ο απλός ο κόσμος θα τα αλλάξουμε...φτάνει να οργανωθούμε ενωμένοι και να συντονιστούμε από τα κάτω...Αυτοί ενώθηκαν όλοι τους στη Βολή για να μας τελειώσουν ...εμείς ο λαός πώς θα ενωθούμε;Εγώ προσωπικά παλεύω γι'αυτό μέσα από το Ενιαίο Παλλαικό Μέτωπο,που ήδη κάνει πράξη την ενότητα στη βάση και προσπαθεί να αφυπνήσει τον κόσμο για να αναλάβει το πατριωτικό του καθήκον για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση...αλλιώς πάμε χαμένοι ΟΛΟΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπόσχομαι ότι θα το ψάξω φίλε γιατί φαίνεσαι εντάξει άτομο.
ΑπάντησηΔιαγραφή