Το χρονικό ενός χυδαίου αμοραλιστή Ή Το "ταξίδι" ενός επιπλέοντος φελλού

Με τον Βενιζέλο έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές. Στο πρόσωπό του συμπυκνώνεται η μακάβρια γκριμάτσα της καθεστωτικής αποσύνθεσης και της δωσίλογης εξαχρείωσης: Η έπαρση της κακουργίας και του ψεύδους.

Ο μητσοτακισμός (η παλιά έπαρση της κακουργίας και του ψεύδους) ωχριά μπροστά του (στη νεοταξική, αυθάδη έπαρση…):
Ξεπερνάει το Μητσοτάκη γιατί ανυψώνει το δωσιλογισμό του Μητσοτάκη σε αυθάδη κομπασμό και το ψεύδος του σε φλύαρη μπουρδολογία…
Ο Βενιζέλος θα καταγραφεί στη Ιστορία σαν το «λίπος» δύο κακουργιών: Του Μητσοτακισμού και της παρασιτικής αχρειότητας της πασοκικής «αλητείας».

Γι αυτό στο Βενιζέλο το «ξύγκι» παίρνει τις ογκώδεις μορφές θηριώδεις μορφές του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς…

Το παρακάτω κείμενο, πολύ παραστατικά και συνοπτικά, περιγράφει το «χρονικό» του ανδρός: Το «ταξίδι» ενός ανδρείκελου και επιπλέοντος φελλού…

Του διέφυγε ωστόσο και κάτι ακόμα: ότι ως υπουργός Εξωτερικών ανήγγειλε και την κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας, την αλλαγή «των γεωγραφικών δεδομένων της Ελλάδας με την Τουρκία»!

Διαβάστε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7691

Το "αλάθητο" κριτήριο του Βενιζέλου
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1583.html


Ως γαμπρός του Μπακατσέλου μπήκε στην πολιτική. Ως φίλος του Λαμπράκη μπήκε στα "μεγάλα σαλόνια" της Αθήνας. Ως συνταγματολόγος και βουλευτής είχε αποφανθεί στη Βουλή ότι ο Τσοχατζόπουλος δεν είχε χρηματισθεί. Ως υπουργός Οικονομικών κάθε υπερψήφιση νομοσχεδίου της Τρόικα, σήμαινε τη σωτηρία μας. Ως υπουργός Εξωτερικών τάχθηκε υπέρ του στοχευμένου χτυπήματος κατά της Συρίας λόγω της χρήσης χημικών όπλων. Οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ δεν έχουν καταλήξει ακόμα ποια από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές στη...
Συρία χρησιμοποίησαν τα χημικά όπλα.

Παρ' όλα αυτά ο Βενιζέλος άλλη μια φορά κατέληξε χωρίς σκέψη στην απόφασή του. Αδιαφορεί αν σε λίγες μέρες αποδειχτεί κι αυτή λανθασμένη. Εδώ όμως δεν κρίνεται η τύχη του φίλου του Άκη, κρίνεται το μέλλον ενός λαού, του Συριακού, αλλά και οι σχέσεις της Ελλάδας με τον Αραβικό κόσμο. Τις σχέσεις αυτές είναι ικανός να καταστρέψει ο Βενιζέλος. Όπως κατέστρεψαν την Ελλάδα ηθικά και οικονομικά, αυτός και το κόμμα του.

Το γεγονός ότι ο Σα(χλα)μαράς έχρισε τον Βενιζέλο Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Εξωτερικών, σημαίνει ότι και οι δύο ψάχνουν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, μια σανίδα σωτηρίας με οποιοδήποτε κόστος.

resaltomag