O Παπανδρέου είπε «ΌΧΙ» σε κούρεμα χρέους

Το 2010 το Νομισματικό Ταμείο δεσμεύτηκε να προσφέρει διάσωση στην Ελλάδα, αλλά οι ίδιες οι ελληνικές αρχές απέκλεισαν την αναδιάρθρωση χρέους, αναφέρει το δημοσίευμα της Wall Street Journal.

Απόρρητο έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που επιβεβαιώνει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου αρνήθηκε «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, φέρνει στο φως η Wall Street Journal.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, το ΔΝΤ δεσμεύτηκε το 2010 να προσφέρει διάσωση στην Αθήνα, παρά τις αντιρρήσεις για το αν θα μπορούσε να λειτουργήσει το σχέδιο. Βέβαια, κάποιοι από το προσωπικό του ΔΝΤ και σχεδόν το ένα τρίτο των εκτελεστικών διευθυντών του διοικητικού συμβουλίου έθεσε σοβαρές αντιρρήσεις για το σχεδιασμό της διάσωσης.

Δεν έλειψαν και οι διαμαρτυρίες, ότι οι προβλέψεις ανάπτυξης δεν ήταν ρεαλιστικές. Μάλιστα, αρκετοί μέσα από το ΔΝΤ τόνισαν ότι η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν πιθανόν απαραίτητη για να εξασφαλιστεί η επιτυχία, ενώ ορισμένοι επεσήμαναν πως το πρόγραμμα απαιτούσε παρά πολλά από τους Έλληνες χωρίς να ζητάει κάτι από τους πιστωτές της.

Στο τέλος βέβαια, επικράτησε ο φόβος των μεγαλομετόχων του ΔΝΤ από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλες ισχυρές ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι οποίοι υποστήριζαν ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους θα έβλαπτε τις τράπεζές τους και θα επέκτεινε την κρίση.

Το Νομισματικό Ταμείο είχε πει ότι, ενώ υπήρχαν σαφώς κάποιες αξιοσημείωτες επιτυχίες, «υπήρχαν επίσης σημαντικές αποτυχίες».

Αργεντινή, Βραζιλία, Ινδία, Ρωσία και Ελβετία επεσήμαναν ότι λείπει κάτι από το πρόγραμμα: θα έπρεπε να περιέχει, όπως είπαν, αναδιάρθρωση χρέους και με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI). Μάλιστα, η Αργεντινή άσκησε ιδιαίτερη κριτική λέγοντας ότι επαναλαμβάνονται τα λάθη που συνέβησαν στη χώρα της το 2001.

ΔΝΤ: Οι ελληνικές αρχές απέκλεισαν την αναδιάρθρωση του χρέους

Το ΔΝΤ ανέφερε τότε «ότι η αναδιάρθρωση χρέους αποκλείστηκε από τις ίδιες τις ελληνικές αρχές». Επίσης, πρόσθεσε ότι υπήρχαν συζητήσεις για PSI στο πρότυπο της πρωτοβουλίας της Βιέννης, αλλά αυτό δεν ήταν δυνατό γιατί τα ελληνικά ομόλογα ήταν μοιρασμένα μεταξύ αγνώστου αριθμού κατόχων, ενώ το 90% εξ αυτών δεν είχε ρήτρα συλλογικής ευθύνης.

Γερμανία, Γαλλία και Ολλανδία, μετέφεραν τη δέσμευση των τραπεζών τους να στηρίξουν την Ελλάδα διατηρώντας την έκθεσή τους στα ελληνικά ομόλογα.
Από την άλλη, Αργεντινή, Αυστραλία, Καναδάς, Βραζιλία και Ρωσία κατέγραψαν κινδύνους στο πρόγραμμα λόγω της ανάγκης για διψήφια μείωση του ελλείμματος ενώ κάποιοι συνέκριναν την κατάσταση στην Ελλάδα με αυτή της Αργεντινής πριν από την κρίση του 2001.
ΠΗΓΗ