Σαράντα χρόνια ορμώμενοι σμιλεύανε τους νόμους
τα'χα να εκδιώξουνε Έλληνες παρανόμους
γράφανε και τους σβήνανε σαν ήταν οι αφεντάδες ,
τρόπους για να πατάξουνε , αυτοί οι κλεφτοκοτάδες .
Μα σαν αυτοί θα εκπέσουνε, οι αδούλευτοι πατέρες ,
οι νόμοι που οι ίδιοι φτιάξανε τις ένδοξες τις μέρες
αυτοί θα τους μαντρώσουνε εκεί που τους ταιριάζει ,
θα ψάχνουν τότε για να δουν πως ξημεροβραδιάζει ...
αυτός ο έρμος ο Έλληνας στις τόσες τους σοφίες ,
αυτοί που γίναν ειδήμονες κι άρχοντες στις ληστείες ,
κι εμάς τα' χα εστρίμωχναν ωσάν απατεώνες
αυτοί οι αψεγάδιαστοι που λάτρευαν κορόνες .
Κοίτα να δεις ο υπουργός πως έπεσε στο δίχτυ,
αυτό που εκείνος άπλωσε στην ένδοξη του λήθη
και τώρα που τον πιάσανε χαμόγελα σκορπάει
αυτούς είχαμε πολιτικούς ; ε! αυτό σαν να πάρα πάει ...
Όμως σαν το'χει το όνομα και Λιάπη τον φωνάζουν
κι αν φόρεσαν κοσμήματα στα χέρια κι αν καγχάζουν ,
έτσι είναι όλοι αυτοί σαν χέλια ξεγλιστράνε ,
κοντή που είναι η μνήμη μας ,πάλι παλαμάκια θα βαράμε .
Για αυτήν την έρμη τη φτώχεια που έχει τυλίξει αυτούς τους κάποτε λαϊκούς εκπροσώπους μας .
ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΣΕ ΟΤΙ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Post A Comment:
0 comments: