ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΚΙ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!

Με λένε πατρίδα! Ήμουν κάποτε μια γλυκιά λέξη, γεμάτη ζεστασιά και περηφάνια! Ήμουν η λέξη που μας ένωνε κάτω από το κοινό μας καθήκον, την ανθρωπιά, την ιστορία, τις παραδόσεις μας, τη γλώσσα, το τραγούδι… κάτω από των ίσκιο των ηρωικών μας αγώνων και προγόνων που έδωσαν τον
μόχθο και το αίμα τους για την ελευθερία! Μια λέξη μαγική, σαν όλες τις «Ελληνίδες» λέξεις, που σβήσανε από τη μνήμη, για να μας κάνουνε εχθρούς του ίδιου του εαυτού μας, για να μας κάνουνε κανίβαλους και άξεστους και να μας υποτάξουν! Η ρίζα της απ΄ τον πατέρα βγαίνει. Σημαίνει προστασία, στήριγμα κι έρμα στις μαύρες ώρες της σκλαβιάς και της προδοσίας! Αυτή μας αγκαλιάζει και μας παρηγορεί στις δύσκολες τις ώρες! Είναι Ιδέα κι Όραμα, παρηγοριά κι ελπίδα! Είναι η ψυχή που χάσαμε μέσα στην καταιγίδα και σήμερα όσο ποτέ άλλοτε την ψάχνουμε, για να μας αναστήσει!

Την ύμνησαν, την τίμησαν πατέρες κι αδερφοί μας και τη ζωή τους έδωσαν γι’ αυτήν! Μετά τη μαγαρίσανε πατριδοκάπηλοι, την πλήγωσαν αισχροί προδότες χρόνια τώρα! Σήμερα τη ματώνουνε άγρια αρπακτικά των μαύρων «αγορών» τους …που μας κατάντησαν εμπόρευμα ,άψυχα και κενά «δοχεία» σκουπιδιών! Τη «χάρισαν» σε «άρρωστα» θρασύδειλα ανθρωπάρια, στους υμνητές της καταστροφής και του θανάτου, στους «εραστές» του σκότους ,για να την ευτελίσουν, και να τη σβήσουν απ’ τη μνήμη μας, να πάψουμε να είμαστε Έλληνες, να μην έχουμε ταυτότητα, να γίνουμε μια άμορφη και εύπλαστη μάζα σε άνομων «θεριών» τα χέρια, αιώνια υπόδουλοι, «ξενιστές» πάνω στο σώμα της καταματωμένης μας πατρίδας!

Το ίδιο έκαναν και με το σύμβολό της, τη σημαία μας, που ως «προιόν» του επικοινωνιακού τους «παιχνιδιού» θέλησαν να την ποδοπατήσουν, ακυρώνοντας το συμβολισμό και τη «βαριά» κληρονομιά αιώνων και αγώνων που τη συνοδεύουν! Αλλά η ψυχή και το αίμα των πατέρων μας είναι «χαραγμένο» στις γαλανόλευκες πτυχές της, που διαλαλούν την περηφάνεια ενός λαού, που δε λύγισε ποτέ μπρος σε ορδές βαρβάρων, κι ούτε σκιάχτηκε ποτέ σκιάχτρα «φτηνά και άδεια»… Κι έρχεται πάντα ο καιρός της Νέμεσης!Σήμερα ανάμεσά μας υπάρχουν και πάλι αγωνιστές που την υψώνουνε περήφανοι ,έτοιμοι να θυσιάσουνε γι’ αυτήν και τη ζωή τους! Όποιος ψάξει, εύκολα θα τους βρει, όσο κι αν το καθεστώς τους θέλει «φάντασμα», «γραφικούς» και «τρελούς»! Αν δεν υπήρχαν κι οι «τρελοί» μες στην παράκρουση που ζούμε, θα πέθαινε κι η ελπίδα!

Κάποτε μέσα από λέξεις ανάτασης ξεχωρίζαμε την ομορφιά της ζωής και την ελπίδα! Τώρα αυτές οι λέξεις στήνουν και πάλι «μαγικό χορό» μέσα μας, αρχίζουν να σαλεύουν ,γιατί τις έχουμε ανάγκη, για να σταθούμε όρθιοι, δυνατοί κι «εγρήγοροι» στη λαίλαπα που ζούμε! Με τέτοιες λέξεις μαγικές θα νιώσουμε και πάλι στην καρδιά μας την ξεχασμένη ευχή «ψωμί, παιδεία, ελευθερία»! Θα βρούμε κι άλλες ξεχασμένες λέξεις, όπως μετάνοια, συγχώρεση ,αγάπη, αδερφοσύνη, δίκιο, όνειρο και ελπίδα… Φτάνει να το θελήσουμε και να το αποφασίσουμε! Κι όταν γίνουμε άνθρωποι και Έλληνες ξανά και θυμηθούμε, τότε ήδη «το όνειρο του γένους» θα είναι ζωντανό!

Ένας αγωνιστής της λευτεριάς.