Our great success story

Από τη μια έχουμε ένα λαό «μαραζιάρη» που λέει και ο Σαββόπουλος. Από την άλλη ένα πρωθυπουργό ντροπαλό και φειδωλό που μιλάει απλά για «success story».

…Κι όμως. Θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να είμαστε όλοι στους δρόμους και κρατώντας γαλανόλευκες
να πανηγυρίζουμε κάτω από τις κάμερες του BBC, του CNN και του Al Jazeera που μας κοιτούν ζηλόφθονα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σώζουμε τη Δύση. Το κάναμε και παλιότερα αποκρούοντας τις ορδές των βαρβάρων στο Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα, στις Πλαταιές… Σηκώνοντας ανάστημα μπροστά στη πανίσχυρή Οθωμανική αυτοκρατορία… Δίνοντας πάνω στη Πίνδο το πρώτο χτύπημα στο φασισμό… Καταστρέφοντας το σχέδιο «Μπαρμπαρόσα» του Χίτλερ με την ηρωική αντίσταση στην Κρήτη…

Είμαστε η χώρα Τζέημς Μποντ. Κάθε φορά που κινδυνεύει ο πλανήτης, το δικό μας τηλέφωνο χτυπάει.

Τελευταία μας αποστολή η διάσωση του «Χρυσοδάχτυλου». Ταγμένοι στην υπηρεσία της Αυτού Μεγαλειότητας της τρόικα, είπαμε στη Μέρκελ «Για τα μάτια σου μόνο», στον εαυτό μας «Πέθανε και άσε τους άλλους να ζήσουν» και με αυτοθυσία ξεκινήσαμε την «Επιχείρηση Κεραυνός».

Και τι δεν κάναμε μέσα σε αυτή την τριετία προκειμένου να μη χάσουν ούτε σεντ από τους τόκους τους οι μεροκαματιάρηδες των Κέιμαν Άιλαντς, οι επιχειρηματίες της κοκαΐνης, οι μαστροποί, οι δουλέμποροι, οι έμποροι όπλων και οι απανταχού εισπράκτορες μιζών που επένδυσαν τα λεφτουδάκια τους στο θαύμα του Σημίτη, των Ολυμπιακών Αγώνων, της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου… Και επί πλέον να διασωθούν τα «φαντ» και οι τράπεζες που χωρίς αυτά τι νόημα άραγε θα είχε η ζωή.

Αναθέσαμε στα δύο κόμματα που κατέστρεψαν τη χώρα να την σώσουν, όπως ένας ευφυής αρχιπύραρχος θα έβαζε τους εμπρηστές να σβήσουν τη φωτιά. Συμφωνήσαμε πως η Δημοκρατία στέκει εμπόδιο στον αγώνα μας. Επικηρύξαμε τις εκλογές σαν καταστροφέα της πατρίδας. Ορίσαμε ότι η Βουλή υπάρχει για να επικυρώνει έξωθεν εντολές. Γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας τις αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων. Κατεβάσαμε την αξία του Συντάγματος μας κάτω από την αξία της τιμής του χαρτιού πάνω στο οποίο τυπώνεται. Κάναμε τον εθνικό μας αερομεταφορέα «παποράκι του Μπουρνόβα», την εθνική μας ραδιοτηλεόραση πομπό σιωπής και μαύρου… Αν χρειαστεί θα αντικαταστήσουμε και τη σημαία μας με το σήμα των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) προκειμένου να μη χάσει τις εκλογές η κυρία Μέρκελ…

Με παροιμιώδη τρόπο και ιώβεια υπομονή αντέχουμε τις απώλειες αυτού του υπέρ πάντων αγώνα σε μισθούς, σε συντάξεις, σε θέσεις εργασίας και σε λουκέτα. Τον ανηλεή βομβαρδισμό των δημόσιων νοσοκομείων, εκπαιδευτηρίων, γηροκομείων, παιδικών σταθμών, ασφαλιστικών ταμείων…

Μπαρουτοκαπνισμένοι, κουρασμένοι, άυπνοι και πεινασμένοι έχουμε το σθένος να φωνάζουμε «No pasaran!»

«Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια για όλου του κόσμου το ψωμί το φως και το τραγούδι…» Μόνο ένα πράγμα θέλουμε: Όταν επιτελεσθεί πλήρως το έργο μας οι ξένες εταιρίες και οι Γερμανοί συνταξιούχοι που θα έχουν καταλάβει τη χώρα να στήσουν στην Πνύκα μια επιτύμβια πλάκα «Η Δύσις Ευγνωμονούσα» και ο εκπρόσωπος του διεθνούς τραστ των δανειστών, ως νέος Τσόρτσιλ να δηλώσει πως «στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες ανταποκρίνονται ως ιδανικοί δανειολήπτες, αλλά ότι οι ιδανικοί δανειολήπτες ανταποκρίνονται σαν Έλληνες».

Δημήτρης Βάρος