Ο τελευταίος χειμώνας της Ελλάδας, όπως την ξέρουμε;

Από τον Βασίλη Μπόνιο
To πόσο αρρωστημένος είναι αυτός ο κρατικός μηχανισμός δεν χρειάζεται να το διαπιστώσουμε από την απελευθέρωση της συμμορίας του ΙΚΑ Καλλιθέας.

Ούτε από τον μαφιόζικο τρόπο με τον οποίο μοιράζεται η μηντιακή και επιχειρηματική τράπουλα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας του 2013, ισχύει περισσότερο από ποτέ το ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.

Με απλά λόγια τα κεφάλια του τόπου (πρωθυπουργοί πρώην και νυν, υπουργοί πρώην και νυν, βουλευτές, τοπικοί άρχοντες, κλπ και όσοι ετοιμάζονται να μας κυβερνήσουν) έχουν προσωπικές νοσηρές σχέσεις με βρώμικα συμφέροντα, με φυγόδικους επιχειρηματίες, και με έναν επιχειρηματικό υπόκοσμο ο οποίος δεν διστάζει να συστήνει ακόμη και τρομοκρατικές οργανώσεις νοικιάζοντας γραφιάδες προκηρύξεων και εκτελεστές συμβολαίων.

Αν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν την δύναμη να αντέξουν την αιματοχυσία που πλησιάζει, αν είναι αποφασισμένοι να αφήσουν τα παιδιά τους- τα αγόρια και τις κόρες τους- να κουβαλάνε στους ώμους τους το θανατικό που οι ίδιοι ετοιμάζονται να προκαλέσουν μέσα από το πάρε-δώσε με σκοτεινά και βρώμικα συμφέροντα ας συνεχίσουν το ίδιο βιολί, μην αναλαμβάνοντας την ευθύνη να απελευθερώσουν την Δικαιοσύνη από το παρακράτος που την ελέγχει, την εκβιάζει, κλπ)
Ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος, ούτε ο Κουβέλης, ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο Μιχαλολιάκος, ούτε ο Κουτσούμπας (που είναι και επίκαιρος) μπορούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.

Οδηγούν την χώρα στην αιματοχυσία έχοντας- ο καθένας από τους ολίγιστους πολιτικούς ηγέτες που μας έταξε η ιστορία σ΄αυτή την συγκυρία- στο μυαλό του το πως θα επιβιώσει η δική του οικογένεια, το δικό του σπιτικό. Ούτε καν το όνομά τους δεν είναι πλέον σε θέση να υπερσπισθούν. Έχουν χάσει το στοίχημα της ιστορίας.

Επιλέγουν λοιπόν να επιβιώσουν οχυρομένοι πίσω από επιχειρηματικές συμμορίες τύπου Κολομβίας που στήνουν μπίζνες (κανάλια, εργολαβίες, δημόσια έργα κλπ) σαν παπατζήδες στην Ομόνοια μιας άλλης εποχής.

Είναι δε τόσο κοντόφθαλμοι που δεν βλέπουν την κόλαση που πλησιάζει από την οποία και οι ίδιοι δύσκολα θα γλιτώσουν.