γείτονα να ζητάει βοήθεια έτρεχες και τούτοι εδώ με το που βλέπουν την καταστροφή μετρούν πόσα θα κονομήσουν από την καταστροφή. Δεν τους βλέπεις; Σαν τα κοράκια τρέχουν πάνω από τα συντρίμμια να δηλώσουν παρουσία για να μαζέψουν ψήφους.
Δεν τους βλέπεις πώς έστρωσαν τα πράγματα που ακόμα τα ιερά και τα όσια τα μοίρασαν για να πιάσουν την κάθε πιθανή ψήφο αγανάκτησης και συναισθηματισμού; Έφθασε ο Πολύδωρας να φτιάξει κόμμα που σαν πρώτο συνθετικό ονόματος έβαλε τον “Πατριωτισμό”. Έρχεται ο Πολύδωρας μετά από 50 χρόνια κομματικής καριέρας, αλωνίζοντας το Κράτος από υπουργικές και όχι μόνο θέσεις, να σου μιλήσει τώρα που έχεις φθάσει στον πάτο για “Πατριωτικό Συνασπισμό”. Τι σημαίνει “Πατριωτικός Συνασπισμός”; Οι πατριώτες συνασπίζονται; Ή είσαι πατριώτης ή δεν είσαι. Ποιους πατριώτες θέλει να συνασπίσει ο κάθε Πολύδωρας; Τι θέλει να μάς πει ο πολιτικός άνδρας, ότι όποιος δεν ψηφίσει το κόμμα του δεν είναι πατριώτης; Μοιάζει με την από εκεί πλευρά της “αριστεράς” που Συνασπίζει τους Αριστερούς ως Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου. Ή είσαι Αριστερός ή δεν είσαι και βέβαια εννοείται ότι εφόσον είσαι Αριστερός και προοδευτικός είσαι και ριζοσπάστης. Τι το τσαμπουνάνε με λάβαρα και ύμνους; Όποιος δεν ψηφίζει αυτούς δεν είναι Αριστερός ούτε προοδευτικός; Τι ταμπελίτσες είναι αυτές που θέλουν να βάλουν στους Έλληνες; Γιατί σώνει και καλά όποιος τολμήσει να μιλήσει για κάθε τι εθνικό ή να δακρύζει στο άκουσμα του Ύμνου εις την Ελευθερίαν τον έχει παραδώσει η “προοδευτική αριστερά” στην “Εθνική Αυγή”. Γιατί σώνει και καλά για πανανθρώπινες αξίες και ρήξη με το υπάρχον πολιτικό σύστημα κατατάσσεσαι από τους Εθνικοαυγήτες στους “αναρχοάπλυτους”. Ποιοι είναι τελικά αυτοί που χωρίς αιδώ αντιπροσωπεύουν αποκλειστικά τα όσα εσύ θεωρείς ιερά και αδιαπραγμάτευτα;
Τι σόι μαγαζάκια είναι αυτά που πιστεύουν ότι αγοράζοντας από την αποκλειστική αντιπροσωπεία τους θα βελάξεις ως καλό πρόβατο μπροστά στην κάλπη; Ιστορικά τουλάχιστον τον κοινό εχθρό οι Έλληνες τον αντιμετώπισαν χωρίς ταμπέλες. Αν αυτή την στιγμή πιστεύει ο καθένας μας ότι δεν υπάρχει κοινός εχθρός καλά κάνει και βελάζει στα κομματοτροφεία αρκεί να μην παίρνει αυθαίρετα το δικαίωμα να χαρακτηρίζει ως “φασίστες”, ως “κομμούνια”, ως “αναρχοάπλυτους”, ως “ανθέλληνες” όλους εκείνους που δεν τσιμπάνε και δεν γουστάρουν να αγοράσουν χαλασμένο εμπόρευμα από της κακιάς ώρας δημιουργημένα μπακαλικάκια τους.
Έχουν πάρει την χώρα με τους κατοίκους της, την έχουν βάλει στον πάγκο και από πάνω αυτοί κόβουν με τον μπαλτά μοιράζοντας σαν προϊόν τόσο την Ελλάδα όσο και τους Έλληνες. Τα κόμματα με τις ιδεολογοπολιτικοοικονομικές διαφορές που έχουν θα έπρεπε να εργάζονται αποκλειστικά για το εθνικό συμφέρον. Τα τελευταία 100 χρόνια αποδείχθηκε ότι μόνο για αυτό δεν εργάζονταν αλλά αντίθετα χρησιμοποιώντας ως εργαλείο την ψήφο που αλίευαν διέλυαν συστηματικά τον κοινωνικό ιστό της χώρας.
Το εμφυλιακό παιχνίδι μια χαρά τους έκατσε. Τους διευκόλυνε την κατάσταση να μοιράσουν τον λαό καταρχάς σε δύο στρατόπεδα. Μετά έγιναν τα στρατόπεδα τρία, αργότερα τέσσερα και φθάσαμε στο σήμερα σε ένα ρημαγμένο τοπίο όπου ο κάθε προβεβλημένος, με οποιονδήποτε τρόπο ανθρωπάκος, δημιουργεί κόμμα.
Φάνηκε καθαρά ότι τα προβλήματα της χώρας και του λαού της δεν ήταν αποτέλεσμα οικονομικοπολιτικών καταστάσεων αλλά προβλήματα που δημιούργησαν συνειδητά τα ίδια τα κόμματα εξυπηρετώντας πάντα τα ξένα συμφέροντα με το αζημίωτο. Το θλιβερό αποτέλεσμα αυτής της διαιώνισης με το αλισβερίσι πολιτικών κομμάτων με τα ξένα αφεντικά τους είναι ότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει αντάλλαγμα χρημάτων μόνο αλλά ανθρωπίνων ζωών. Πεθαίνει κόσμος και αυτοί βάζουν τα πτώματα σαν στήριγμα για να πατάει καλά η κάλπη τους. Μην μιλάνε για Νταχάου και Άουσβιτς τα νεοελληνικά καθίκια που θέλουν (;) να σε σώσουν όταν όλα αυτά μαζί παρέα έπιναν τα καφεδάκια τους και σχεδίαζαν την καταστροφή παρέα με τα αφεντικά τους.
Δεν ξύπνησε η Ελλάδα ένα πρωί και έπαθε κρίση. Όλες οι κομματικές ομάδες (κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές) γνώριζαν πολύ καλά τι θα συμβεί και έκαναν τα πάντα για να συμβεί. Δεν πρόλαβε να φουντάρει ο πρώτος από το μπαλκόνι και ξαφνικά ξεφύτρωσαν κόμματα ως παρακλάδια των ήδη υπαρχόντων.
Καθόμαστε και αυτομαστιγωνόμαστε και δεν κάνουμε τον κόπο να συγκρίνουμε τα δουλεμένα μας χέρια με τα αφράτα χέρια του “Σωτήρα” αριστερού, δεξιού, κεντρώου, δραχμολάγνου, ευρωλάγνου, εθνικολάγνου κλπ.
Ποιος από όλους αυτούς, ρε Έλληνα, θα σε σώσει; Ποιος θα βάλει πλάτη να σηκώσει τα συντρίμμια του σπιτιού και της ζωής σου; Ποιος θα εκπροσωπήσει την αγωνία, την αϋπνία, τις απειλές που δέχεσαι από παντού, τον φόβο για την επόμενη ημέρα; Ο κομουνιστής, ο δεξιός, ο φασίστας, ο αριστερός, ο πατριώτης; Όλα αυτά που σε πνίγουν δεν έχουν κομματικές ταμπέλες, είναι μια πραγματικότητα που καλείσαι εσύ να αντιμετωπίσεις. Μια πραγματικότητα που λέγεται Ελληνική και που καλείσαι να την αντιμετωπίσεις ως Έλληνας.-
Στον τοίχο με τον Γιάννη Λαζάρου
Μπορεί να γραφουν εκατοντάδες απόψεις με διαφορετική φρασεολογία για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα για το όνειρο που χάθηκε για το αβέβαιο μέλλον για την μαζική προσπάθεια που πρέπει να γίνει την αλλαγή της πολιτικής σκηνής κλπ.Επιτρέψτε μου να εκφράσω το δικό μου σχόλιο.Αυτό που εμενα με φοβίζει είναι ότι ποτε στην Ιστορία μας δεν βρέθηκε η Ελλάδα κάτω από τέτοιου τύπου απειλή απώλειας Εθνικής Κυριαρχίας και οικονομικής κατάρρευσης (εν καιρώ Ειρήνης).Διότι σε βαθιά οικονομική κρίση έχουμε ξαναβρεθεί.Όμως πάντοτε υπήρχε κάποιος ηγέτης που παρόλο που δεν ήταν αρεστός ή αποδεκτός από όλους πείρε τα ηνία της χώρας και την έβγαλε σιγά σιγά από το αδιέξοδο.Και ο Λαός μας που είχε μάθει να δεινοπαθεί είχε μάθει επίσης ότι για να βγει η άμαξα από την λάσπη πρέπει να βάλουν όλοι πλάτη και να σπρώξουν.Σήμερα όμως δεν υπάρχει ούτε ένας Πολιτικός ηγέτης που να αναλάβει αυτό το έργο διότι όλοι όχι μονο είναι άδεια ανθρωπάκια με μεγάλες τσέπες αλλα πάσχουν από μια αχαρακτήριστη αναισθησία και τεραστια έλλειψη ευθιξίας.Δεν είναι ικανοί να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για τις ίδιες τους τις αποφάσεις και να εξηγήσουν επιτέλους πιάνου συμφεροντα εξυπηρετούν.Διότι είναι ενφανες ότι ο κατήφορος που μας οδήγησαν είναι ένας μη ανεστρεψιμος μονόδρομος.Από την άλλη όμως ποτε δεν ήταν ο Ελληνικός λαός τόσο εαυτουλακιας και κοντόφθαλμος. Σήμερα υπάρχει μια παράλυση ένα ατέλειωτο μοιρολόι για αυτά που είχαμε και δεν θα έχουμε και πως θα τα καταφέρουμε και γιατί ο άλλος δεν έχασε αυτά που χάνω εγώ kαι πάει σχοινί κορδόνι.Εάν οι πριν από εμάς έκαναν αυτό που εμείς κάνουμε σήμερα η άμαξα που λέγεται Ελλάδα θα ήταν πια σκεπασμένη από τη λάσπη.Εάν εμείς φθάσαμε εδώ που φθάσαμε ήταν γιατί χιλιάδες άλλοι δούλεψαν για εμάς πριν εμείς γεννηθούμε.Ξανασηκωθήκαν μετά από κάθε κρίση κάθε πόλεμο,έδεσαν την καρδια τους κόμπο σφουγγίσαν το δάκρυ τους και χωρίς σχεδόν βοήθεια από μια κρατική μηχανή που είχε όλα τα γρανάζια κατεστραμμένα άρχισαν να κτίζουν όχι για αυτούς μονο αλλα για αυτούς που θα έρχονταν στο μέλλον.Λοιπόν δεν υπάρχει ελπίδα να βγούμε από το λάκκο ούτε σήμερα ούτε αύριο ούτε μεθαύριο αλλα εάν δεν ανεβεί ο ένας στην πλάτη του αλλου εκεί θα μείνουμε.Το χρωστάμε σε αυτούς που θα έλθουν μετά από εμάς και θα μάθουν στο βιβλίο της Ελληνικής ιστορίας πως οι Eλληνες καταφεραν να ορθοποδήσουν από την μεγάλη οικονομική κρίση και το χρέος που σχεδόν κατεστρεψε τα γρανάζια της κρατικής μηχανής. Εδώ πλέον υπάρχει μια οδός και μια λύση αλλιώς είσαστε πλέον ξεγραμμένοι.Σταματήστε να αγαπάτε μονο τον εαυτό σας αρχίστε να αγαπάτε την Ελλάδα
ΑπάντησηΔιαγραφή