εισαγγελέας της χώρας. Μάλιστα προηγουμένως η ίδια διάταξη του επέτρεπε να ζητήσει απευθείας την ποινική δίωξη για κάθε πράξη.
Σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 4 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων οι εισαγγελείς της χώρας υπακούουν...
σε ιεραρχική υπηρεσιακή δομή και προϊστάμενος όλων είναι ο εισαγγελέας του ΑΠ. «Τους εισαγγελικούς λειτουργούς συνδέει σχέση ιεραρχικής εξάρτησης. Προϊστάμενος όλων είναι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Οι εισαγγελικός λειτουργός οφείλει να εκτελεί τις παραγγελίες των προϊσταμένων του….».
Όμως, σύμφωνα με το άρθρο 90 παρ. 5 του Συντάγματος ο προϊστάμενος όλης της εισαγγελίας, δηλαδή ο εισαγγελέας του ΑΠ ορίζεται από την κυβέρνηση (και φυσικά με βαρύνοντα λόγο του Υπουργού Δικαιοσύνης). Ταυτόχρονα, σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ. 1 εδ. α, του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, ο Υπουργός Δικαιοσύνης ασκεί εποπτεία στη διοίκηση της δικαιοσύνης και φυσικά και στη διοίκηση της εισαγγελίας. Βλέπουμε λοιπόν ότι και σε θέματα εποπτείας της διοίκησης της εισαγγελίας, ο Υπουργός Δικαιοσύνης είναι επικεφαλής.
Πρέπει να έχουμε όμως υπόψη πως οι εισαγγελείς δεν είναι δικαστές. Είναι μεν δικαστικοί λειτουργοί, αλλά δεν δικάζουν αυτοί και ούτε θα έπρεπε να είναι πάνω στην έδρα μαζί με τους δικαστές. Η σύλληψη του θεσμού του εισαγγελέα θέλει τον εισαγγελέα, να εκπροσωπεί ως κατήγορος την κοινωνία για κάθε ποινική παραβατικότητα. Με βάση αυτό, έχουμε την άποψη ότι θα πρέπει οι εισαγγελείς – κατήγοροι, να είναι πραγματικά ανεξάρτητοι και να εκπροσωπούν πραγματικά την κοινωνία και όχι να υπακούουν στην κυβέρνηση, δηλαδή τη μία από τις τρεις εξουσίες του πολιτικού συστήματος.
Επομένως, θα πρέπει οι εισαγγελείς να εκλέγονται από την κοινωνία, να ελέγχονται από την κοινωνία και να ανακαλούνται από την κοινωνία. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ανεξάρτητη εισαγγελική Αρχή και ανεξάρτητη Δικαιοσύνη κατ' επέκταση.
πολλα θες σε μια χωρα που υφισταται δικαιο δυναμεων κατοχης
ΑπάντησηΔιαγραφή