ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΗΓΗΤΩΡ

Ηλία Α. Σταματόπουλου

Δημοσιολόγου – Αναλυτού

www.stamat.gr

Δύο έννοιες, Σταθμοί και Αφετηρίες που συνθέτουν και συγκροτούν διαχρονικά την ιστορική διαδρομή και το μεγαλείο του οικουμενικού Ελληνισμού.

Το Ελληνικό έθνος διέπρεψε και μεγαλούργησε σε ιστορικές περιόδους που στην εξουσία ευρίσκοντο Ηγέτες με στρατηγικό νου, πνεύμα και κυριάρχως με έντονη εθνική και πατριωτική συνείδηση.

Η Ελληνική ιστορία αποτελεί το φωτεινό πανόραμα αυτών των Ηγετών, σε κρίσιμες και τραγικές στιγμές της πολυκύμαντης πορείας του έθνους.

Τις χρυσές αυτές σελίδες με την παγκόσμια ακτινοβολία και επιρροή καλούνται να εκφράσουν οι νέες ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.

Σήμερα η Πατρίς ΕΑΛΩ.

Ο Ελληνισμός Απαιτεί Εθνικό και Στρατηγικό Ηγήτορα.

Οι Έλληνες πολίτες καλούνται να επιλέξουν υπεύθυνα και καθοριστικά την τύχη και πορεία του έθνους.

Ταυτόχρονα οι πυλώνες του έθνους:

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ οφείλουν να ευρίσκονται εν απολύτω εγρηγόρσει και επιφυλακή.

Καθ’ ότι ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΝΟΜΟΣ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ από της γεννήσεως του Νεώτερου Ελληνικού Έθνους – Κράτους και της Εθνικής ημών παλιγγενεσίας του 1821.

Τους ιστορικούς αυτούς σταθμούς, από τους οποίους, ξεκίνησαν νικηφόρες εθνικές πορείες, άκρως πολυκύμαντες και ταραχώδεις καθ’ όλην τη διάρκεια του 20ού αιώνα, έγραψαν λαμπρές ιστορικές σελίδες, για την ΕΔΡΑΙΩΣΗ της Ανεξαρτησίας, Ελευθερίας και απολύτου ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ του νεώτερου Ελληνικού Κράτους.

Η συμβολή του Εθνικού Στρατού στις πολύχρονες και αντίξοες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, του 20ού αιώνα, ασφαλώς υπήρξε ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ όμως των πολιτικο-στρατιωτικών εξελίξεων και διαμορφώσεων που οδήγησαν στην τελική μορφή την Ελληνική Δημοκρατία.

Στις πολυκύμαντους και ταραχώδεις διαδρομές της Εθνικής μας Ιστορίας, συμπλέκονται και διασυνδέονται αρρήκτως, η πολιτική με την στρατιωτική ιστορία. Ολόκληρος σχεδόν ο 20ός Αιώνας υπήρξε ένα ασταμάτητο πεδίον πολιτικών και στρατιωτικών κινημάτων, επαναστάσεων, και δικτατοριών που διαμόρφωσαν, ανεμόρφωσαν και σχηματοποιούσαν κάθε φορά αναλόγως των επικρατησάντων, τον πολιτικό και στρατιωτικό χάρτη της χώρας.

Στην σημερινή ιστορική στιγμή που διέρχεται η χώρα, υφίσταται σίγουρα αντικειμενική αδυναμία για το ποια Συγκροτημένη και Συντεταγμένη Εθνική Δύναμη θα μπορούσε να συγκρατήσει και να αναστρέψει την ανθελληνική και καταστροφική πορεία που εκπορεύεται ευθέως από τους Διεθνείς Συνωμότες της παγκοσμιοποίησης.

Τα Διεθνή Χαλκεία των κοσμοκρατόρων συνωμοτών της παγκοσμιοποίησης διαμόρφωσαν την Διεφθαρμένη, Υποτελή και Ψευδεπίγραφη Μεταπολίτευση του 1974. Μια Μεταπολίτευση, η οποία θα εγγραφεί στις μαύρες σελίδες της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας.

Μια Μεταπολίτευση, που εξέθρεψε μια Τάξη και Συνωμοταξία Αναξίων πολιτικών διαμορφώσεων, καταστάσεων και φαύλων εν πολλοίς επιλογών.

Μια Μεταπολίτευση που άρχισε η κυοφορία της τα μέσα του 1973 με την περίεργη και Μυστηριώδη Σύναξη του «Σεμιναρίου της Ρώμης».

Ένα σεμινάριο Αμερικανικής επινοήσεως και σχεδιασμού από αμερικάνικο Πανεπιστήμιο το οποίο διαπλέκεται με «πολιτικούς αναλυτές» Υπηρεσιών Πληροφοριών και άλλους «ειδικούς» Επιτελείς κατασκευής πολιτικών «ψευδοκαθεστώτων». Στο εν λόγω σεμινάριο συμμετείχαν Αμερικανοί «Εμπειρογνώμονες» καθώς επίσης και Έλληνες παλαιοπολιτικοί. Το τι ακριβώς συζητήθηκε εκεί δεν είναι απολύτως διαφανές.

Τα πολιτικά γεγονότα, όμως που ακολούθησαν είναι διεθνώς γνωστά. Ακολούθησε το Νοέμβριο του 1973 το Αίσχος του Πολυτεχνείου, η πτώση του καθεστώτος Παπαδόπουλου, η ξενοκίνητη Χούντα του Ιωαννίδη (με συμμετοχή Κίσινγκερ και Σίσκο), τον Ιούλιο του 1974 η απόβαση Τουρκίας στη Μεγαλόνησο, η επιστροφή Κ. Καραμανλή και τον Αύγουστο του 1974, η κατάληψη του 37% της Κύπρου, από τη Τουρκία. Κατά τη Διάρκεια της Μεταπολίτευσης ελέχθησαν από τους «Υπεύθυνους» πολιτικούς μας Ηγέτες περίφημες φράσεις και ανακοινώθηκαν «Εθνοσωτήριες» αποφάσεις.

Η πρώτη από τον «Εθνάρχη» Καραμανλή: «Η Κύπρος κείται μακρά». Η δεύτερη από τον «Λαϊκό» Ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου το περίφημο: «Δεν διεκδικούμε τίποτα, ιστορικά, εθνολογικά και πολιτιστικά».

Τρίτη η εξίσου περίφημη φράση: «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» μετά την Εθνική καταισχύνη, του προκληθέντος πολεμικού επεισοδίου των Ιμίων, από τον ψοφοδεή «Ηγετίσκο» Κ. Σημίτη. Φράσεις κλειδιά, που δηλώνουν εκ προοιμίου διάθεση Εθνικών Υποχωρήσεων και ενδοτικών καταβολών. Φράσεις όπου στην

ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, μεταφράζονται Αυτόχρημα ως ΕΘΝΙΚΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ. Και ιδού σε Συνοπτικό Επίγραμμα, τα μεγαλειώδη ΕΘΝΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΑ «Επιτεύγματα» των Ηρώων Πολιτικών κατά την διάρκεια των 37 ετών φαύλης και ΚΑΛΠΙΚΗΣ λεγομένης Μεταπολίτευσης.

α) ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ, σχεδιάστηκε και ξεκίνησε ένας Ανηλεής, Ανήθικος και Λυσσασμένος πόλεμος εναντίον των ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΥΛΩΝΩΝ και ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Όλων αυτών των ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΩΝ στοιχείων που συνθέτουν και συγκροτούν την Ύπαρξη ισχυρού ΕΘΝΟΥΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τον λυσσαλέο και βρώμικο πόλεμο εναντίον των Εννοιών: Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, εναντίον των Πυλώνων του Έθνους: Ένοπλες Δυνάμεις, Δικαιοσύνη, Σώματα Ασφαλείας, Ιστορία, Γλώσσα και Πολιτισμικές Καταβολές.

β) Πλήρης Απαξίωση κυρίως των Εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

γ) Άρχισε ο επαχθής και Ύπουλος Δανεισμός της Ελληνικής Οικονομίας.

δ) Έναρξη και Αλματώδης Άνοδος του εξωτερικού χρέους.

ε) Πλήρης και σκοπευμένη Αποβιομηχάνιση της χώρας, με τις δήθεν συμφέρουσες «αποκρατικοποιήσεις» της Ρωμαλέας Ελληνικής Βιομηχανίας.

στ) Απώλεια όλων των Εθνικών και Ιστορικών Διεκδικήσεων του Ελληνισμού.

η) Πλήρης Εκφυλισμός της έννοιας της Δημοκρατίας, μετατρεπόμενης ταύτης σε απόλυτη Αχαλίνωτη δημαγωγία, πολιτικό εκτραχηλισμό, Συνδικαλιστικής Αυθαιρεσίας και Δικαστικής Ανομίας.

Απόλυτη περιφρόνηση και Απαξίωση του Έλληνα πολίτη, μετατρεπομένου τούτου σε Υπήκοο και όχι ως αυτόνομη και ισχυρή πολιτική προσωπικότητα.

θ) Ασύδοτη και Ανεξέλεγκτη ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ.

ι) Απόλυτη Κρατική Διαφθορά.

κ) Άνθηση Τρομοκρατίας – Ληστοκρατίας και Ανυπαρξία Νόμου.

λ) Μηδενική Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια στην Επικράτεια και Επικράτηση Τρόμου και Φόβου των Ελλήνων πολιτών.

Εν κατακλείδι και εν συμπεράσματι όλα αυτά τα δεινά, επεσωρεύθησαν στην χώρα, λόγω Ανάξιας και Κατώτερης των Εθνικών περιστάσεων ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Ηγεσίας. Η οποία επί 37 χρόνια, είναι ένα άθλιο, άχρηστο και φαύλο πολιτικό κατεστημένο της Απόλυτης Διαφθοράς, Απάτης, ευτελών συμβιβασμών, ψευδών επιχειρημάτων και ύπουλης – καταχθόνιας κομματοκρατίας. ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ – ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ – ΑΝΑΞΙΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ.

ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ, κατά τη διάρκεια του 20ού Αιώνα, που επέδρασαν καθοριστικά για την Πολιτική και Στρατιωτική Ιστορία του Έθνους, υπήρξαν αδιαμφισβήτητα:

α) Το Επαναστατικό Κίνημα στο Γουδί το 1909, υπό την Ηγεσία του Α/χου Νικ. Ζορμπά. Σημειωτέον ότι αυτήν την τεταραγμένη ιστορική περίοδο, υπήρχαν άναρχες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, όπου και υποχρεώθησαν όλα τα παλαιά και διεφθαρμένα πολιτικά κόμματα, (ως σήμερον) να απόσχουν από τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1910.

Ψηφίσθηκε ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ στη Βουλή το 1911, όπου και εξασφάλισε καλή λειτουργία του πολιτεύματος και εμπέδωσε Κράτος ΔΙΚΑΙΟΥ. Γεγονός που εδημιούργησε κλίμα εθνικής ενότητας και εξάρσεως.

Ταυτόχρονα έφερε στο «Κεντρικό Πολιτικό Γίγνεσθαι» τον μετέπειτα Εθνάρχη Ελευθ. Βενιζέλο. Σήμα κατατεθέν: «Η Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο Ηπείρων».

β) Ιστορικός Σταθμός το 1940. ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΗΓΗΤΟΡΟΣ Ιωάννη Μεταξά.

Το ΕΘΝΟΣ σύσσωμο, ως εις Άνθρωπος υπό την Θαυματουργό και Εμπνευσμένη ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΗΓΕΣΙΑ, έδωσε το δυνατό και αξιοθαύμαστο, σε ολόκληρη την Ανθρωπότητα Εθνικό του Παρόν. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1940.

Μετά την εφιαλτική εκείνη νύχτα, της παραμονής της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που έλαβε χώρα στην οικία του Εθνικού Κυβερνήτου, η Ελλάς και ολόκληρος ο Ελληνισμός, μετά την υπερήφανη και Εθνικά Ένδοξη απάντηση του Ηγέτου – Πρωθυπουργού στο Ιταλό Πρέσβη, επεσήμανε πραγματικός και Πανεθνικός ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ.

Το Ιστορικό ΟΧΙ του Κυβερνήτου απετέλεσε τον ΕΘΝΙΚΟ ΠΥΡΟΚΡΟΤΗΤΗ για τις ψυχές, το Ηθικό, την Ανδρεία, την Συνείδηση και όλων των – εν ναρκώσει – Εθνικών αρετών του Έλληνα Μαχητή, του πολέμαρχου, του νικητού, που γνωρίζει να κερδίζει μάχες, μαχόμενος «Υπέρ βωμών και Εστιών». Στον Έλληνα Μαχητή, εξύπνησε μέσα του η Αρχαία Ελλάδα, εξύπνησαν οι μάχες του Μαραθώνα και των Πλαταιών, εξύπνησε μέσα του ο σκληροτράχηλος Σπαρτιάτης πολεμιστής και το «Ταν ή επί Τάς», εξύπνησε μέσα του ο «Γέρος του Μοριά» Θεοδ. Κολοκοτρώνης, ο Ανδρούτσος, και ο Καραϊσκάκης.

Εξύπνησε μέσα του το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» των Αγωνιστών της Επανάστασης του 1821. Και όλα αυτά σε μια Ελλάδα, τελείως ρημαγμένη και κατακερματισμένη πολιτικά, από τις μνήμες του 1922. Σε μια Ελλάδα γεμάτη από κινήματα, «Επαναστάσεις» και αντικινήματα, από διαφόρους πολιτικάντηδες της εποχής.

Σε μια Ελλάδα που μόλις το 1936, σε μια Σύσκεψη του Γενικού Στρατηγείου υπό τας διαταγάς του νέου Κυβερνήτου Ιωάν. Μεταξά, η εν γένει πολιτική, οικονομική και κυρίως στρατιωτική κατάσταση της χώρας, εκρίθη ως «ΑΥΤΟΧΡΗΜΑ ΤΡΑΓΙΚΗ». Και όμως έφτασαν τέσσερα (4) χρόνια, προκειμένου, υπό την Εθνική και στιβαρά Ηγεσία

του Κυβερνήτου Μεταξά να γίνουν όσα έπρεπε σχεδόν, για να προετοιμασθεί η χώρα, και για όσα ακόμη επρόκειτο να συμβούν.

Με αυστηρότητα, σοβαρότητα, πειθαρχία και οργανωμένες επιτελικές ενέργειες, υπό την καθοδήγηση του Κυβερνήτου πραγματοποιήθη το Μέγιστο Έργο, στο οποίο στηρίχθηκε και το ακόλουθο δημιουργηθέν Ιστορικό Έπος του 1940.

Ηθικό φρόνημα υψηλό, στρατιωτική εκπαίδευση άρτια, πειθαρχημένη και αποφασισμένη πολιτεία για ό,τι ήθελε συμβεί. Και συνέβη. Η Ελλάδα εδοξάσθη για μια ακόμη φορά, στην μακραίωνη Ιστορική της διαδρομή.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ θα αποτελέσει η αφετηρία και ενεργοποίηση των νέων Εθνικών Δυνάμεων. Οριστική παύση στην υποταγή και την δουλοπρέπεια. Όχι στους Εφιάλτες και παρέχοντες γη και ύδωρ στους διεθνείς συνωμότες και διεθνείς τοκογλύφους.

Η ΕΛΛΑΣ (ως κρατική οντότης) τελεί υπό κατοχική πολιτική και οικονομική κηδεμονία. Με άλλους λόγους έχει αιχμαλωτισθεί από την γνωστή ομάδα των Διεθνών Συνωμοτών, της «Εταιρείας» Ροκφέλερ και Ρότσιλντ και των υποκαταστάτων αυτής, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Της Εταιρείας που ελέγχει απόλυτα την παγκόσμια Γεωστρατηγική Σκακιέρα και κατ’ ακολουθία τη Διεθνή ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Και όλα αυτά με αποκλειστική Υπαιτιότητα και ευθύνη όλων των Υποταγμένων και Αναξίων πολιτικών Ηγεσιών, που εκυβέρνησαν την χώρα, από την ΠΡΟΚΑΤ ψευδο – «Μεταπολίτευση» του 1974, μέχρι σήμερα. Ευελπιστούμε ότι η ΕΛΛΑΣ ως Έθνος, ως παγκόσμια Διαχρονική ιδέα, ως Οικουμενικός Ελληνισμός θα αντιδράσει Καίρια και θα απελευθερωθεί. 

Εσήμανε η ώρα των Ιστορικών αποφάσεων και η ανεύρεση ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΑΝΤΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ και ΤΩΝ ΠΕΠΡΩΜΕΝΩΝ ΤΟΥ. Απαιτείται η λειτουργία ενός ΟΡΟΣΗΜΟΥ – ΣΤΑΘΜΟΥ, που θα σηματοδοτήσει καινούργιες ΕΘΝΙΚΕΣ και ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ.