Ακούω αυτές τις μέρες σχόλια για το αν χτυπούν,πότε πρέπει να χτυπούν και με τι ένταση πρέπει να χτυπούν οι καμπάνες. Επειδή έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα και το τελευταίο που πρέπει να λύσουμε , να σχολιάσουμε και "επιτέλους να το σταματήσουμε" είναι το χτύπημα της καμπάνας.
Αγαπητοί μου φίλοι θέλω να σας πω την ιστορία της ΚΑΜΠΑΝΑΣ.
Οι καμπάνες υπήρχαν στη Δύση. Στην Ανατολή για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν στην Κωνσταντινούπολη το 865 μ.Χ. Τότε ένας άρχοντας της Βενετίας έστειλε στον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη δώδεκα καμπάνες σαν δώρο για το ναό της Αγίας Σοφίας. Καμπάνες δε ονομάστηκαν γιατί ήταν φτιαγμένες από εκλεκτό μέταλλο από τα ορυχεία της Καμπανίας επαρχίας της Ιταλίας. Όταν δε για πρώτη φορά χτύπησαν οι καμπάνες στην Πόλη, ο ευσεβής λαός αισθάνθηκε μεγάλη χαρά. Νόμισαν πως οι άγγελοι κατέβηκαν στη γη, σάλπιζαν και καλούσαν τους ανθρώπους στην εκκλησιά. Οι καμπάνες αυτές στην Αγιά Σοφιά χτυπούσαν 600 περίπου χρόνια. Όπως ψάλλει το δημοτικό τραγούδι:
«Σημαίνει ο Θεός, σημαίν’ η γη, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει κι’ η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι, με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες…».
Χτυπούσαν οι καμπάνες. Αλλ’ όταν η Πόλη έπεσε, τότε και οι καμπάνες σταμάτησαν να χτυπούν. Τις ξεκρέμασε ο κατακτητής, τις έλειωσε και τις έκανε τηλεβόλα… Και όχι μόνο στην Αγιά Σοφιά, αλλά και σ’ όλα τα χριστιανικά μέρη που κατέλαβαν οι Τούρκοι, απαγορεύτηκαν οι καμπάνες. Γιατί, όπως έλεγαν οι Τούρκοι, ο ήχος της καμπάνας ταράζει τον ύπνο των νεκρών τους! Όσο χτυπούσαν οι καμπάνες, δεν μπορούσαν να κοιμηθούν οι πεθαμένοι τουρκαλάδες…Τότε, στα φοβερά εκείνα χρόνια, οι σκλαβωμένοι χριστιανοί ειδοποιούνταν με μυστικό τρόπο. Παρουσιάστηκαν και πάλι οι θεοδρόμοι, που τώρα ονομάζονταν «κράχτες». Αυτοί, μέσα στις φοβερές εκείνες νύχτες της τουρκοκρατίας, έτρεχαν και ειδοποιούσαν τους χριστιανούς.
Αυτή, αγαπητοί μου, με λίγα λόγια είναι η ιστορία της καμπάνας.
Λίτσα Παπουλίδου
Navigation
Εγώ δεν είμαι Τουρκαλάς, είμαι Έλληνας αλλά οι καμπάνες μου σπάνε τα νεύρα. Δεν έχω το δικαίωμα να θέλω την ησυχία μου;
ΑπάντησηΔιαγραφή1:04 μ.μ. πολυ σωστα, υπαρχει και νομος γιαυτο, επικοινωνησα και με το συνηγορο του πολιτη. ψαχτο...OΙ ΘΟΡΥΒΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήH ηχορρύπανση είναι από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αθηναίοι και είναι αντίστοιχης σοβαρότητας με αυτό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Για την προστασία της δημόσιας υγείας έχουν θεσπιστεί όρια επιτρεπόμενου θορύβου στις αστικές περιοχές έως 55 dB κατά τις εργάσιμες ώρες και 45 dB τις ώρες κοινής ησυχίας.
H έκθεση σε έντονο, συχνό και διαρκή θόρυβο μπορεί να προκαλέσει ακόμη και απώλεια ακοής, ενώ διεγείρει το αυτόνομο νευρικό σύστημα.
Ενδεικτικά αναφέρεται η ένταση του θορύβου:
— Θρόισμα φύλλων... 15 dB.
— Συνήθης κίνηση στο σπίτι... 40 dB.
— Ήπια κυκλοφορία... 50 dB.
— Συνηθισμένη συνομιλία... 60 dB.
— Δρόμος έντονης κυκλοφορίας... 80 dB.
— Xτύπημα τηλεφώνου... 80 dB.
— Κομπρεσέρ... 90 dB.
— Στερεοφωνικό αυτοκινήτου, ή μουσική σε ντισκοτέκ... 100-110 dB.
— Απογείωση αεροσκάφους... 140 dB.
OΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗΣ!!!
Για ποιον χτυπούν οι καμπάνες... τόσο, μα τόσο δυνατά, αναρωτιόταν μια γυναίκα στο Ηράκλειο της Kρήτης, με αποτέλεσμα να εμπλακεί σε μακρά διαμάχη με δημόσιες υπηρεσίες, η οποία κατέληξε, πρόσφατα, στη σύνταξη πορίσματος από τον Συνήγορο του Πολίτη. Το πρόβλημά της ξεκίνησε το 1995, όταν στον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας του οικισμού Γουρνών Πεδιάδος, στο νομό Ηρακλείου, τοποθετήθηκε ηλεκτρομηχανολογικό σύστημα κρούσης καμπανών με αποτέλεσμα αυτές να χτυπούν εκκωφαντικά. Ανταποκρινόμενοι οι υπάλληλοι του Πολεοδομικού Γραφείου Ηρακλείου στην καταγγελία της ενδιαφερομένης, προέβησαν σε σχετική αυτοψία και διαπίστωσαν ότι η συνολική στάθμη θορύβου από το χτύπημα της καμπάνας ήταν 90dB (όταν σχετικό Π.Δ. θέτει ανώτατο επιτρεπόμενο όριο τα 50 ντεσιμπέλ).
καλα πεεριμενει κανεις να γινει κατι με τιςε καμπανες? περιμενει ο παπας να μαζεψει κοσμο? θα γινεις καλυτερος χριστιανος αμα χτυπουν οι καμπανες? αμα σαρεσει τοοοσο πολυ παρτη ν σπιτι σου βαλε το κεφαλι σου μεσα κια βαρατο στο τοιχο.!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρτε το αποφαση, οι καμπανες μονο φασαρια κανουν και τιποτααλλο...
Ο ορθόδοξος Χριστιανός είναι στενά συνενδεμένος με την καμπάνα. Είναι μέρος της ορθοδοξίας. Είναι σήμαντρο. Εύγε στην Λίτσα Παπουλίδου, που ανέδειξε το θέμα. Πρός το παρόν ζούμε σε Ορθόδοξη χώρα. Εάν ποτέ φτιαχτούν τα τζαμιά και βγαίνει ο ιμάμης στον μιναρέ και φωνάζει, τότε θα είμαστε σε θέση να διαμαρτυριθούμε; Δεν νομίζω δεν θα εχουμε τα κότσια. Πίστη μας χρειάζεται και όλα βολεύονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αγάπη Κυρίου Παναγιώτης.
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΛΗΡΩΝΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ. ΠΡΟΧΤΕΣ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ (ΔΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ), ΧΘΕΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΜΑΣΩΝΟΙ (ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΩΝ), ΟΛΟΙ ΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ (ΚΥΡΙΩΣ) ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗΖΟΥΝ. Ευχαριστούμε κυρία Παπουλίδου για την ιστορία της καμπάνας. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως όπως τα χρόνια της Τουρκοκρατίας απαγορευόταν η κωδωνοκρουσία, έτσι και στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας του Βυζαντίου επιβαλλόταν. Ο Έλληνας πλήρωνε πάντα το μάρμαρο. Ας καρατηθεί το δικαίωμα κωδωνοκρουσίας σε επίσημες θρησκευτικές εορτές και στενη ζώνη ώρας την Κυριακή και ακόμη στενότερη σε καθημερινές τοπικά. Αυτό και μόνον διότι με την εφαρμογή των νόμων περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με την απελευθέρωση της θρησκευτικής λατρείας, κάθε θρησκεία, παλαιά ή / και νεόκοπη θα έχει το ίσο δικαίωμα να χαλάει τον κόσμο με καραμούζες, με μεγάφωνα, με ροκάνες και ό,τι περιλαμβάνει το τυπικό της. Δηλαδή, πάλι ο Έλληνας θα πληρώσει το μάρμαρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή