Δηλαδή θα πεθάνουμε τον Σεπτέμβρη;

Του Κώστα Χαρδαβέλλα
Το καλοκαίρι του τρόμου ζούμε όλοι μας με όλα αυτά που μας λένε και μας απειλούν.
Δηλαδή θα πεθάνουμε τον Σεπτέμβρη;

Είμαστε λέει εκτός στόχων, το grexit άρχισε πάλι να κουβεντιάζεται και το Σεπτέμβρη που έρχεται πάλι για έλεγχο η τρόικα θα πάρει κεφάλια γιατί θα μας βρει με ελλείμματα, πιο μεγάλη ύφεση, πιο μεγάλη ανεργία, με πλήρη αδράνεια στις αποκρατικοποιήσεις και μεγάλες τρύπες στα φορολογικά έσοδα.

«Θα είναι η πιο δύσκολη διαπραγμάτευση αυτή του Σεπτεμβρίου», μας προετοιμάζει ήδη ο κ. Στουρνάρας.
Δηλαδή τι θα γίνει χειρότερο από ό,τι μας συμβαίνει το Σεπτέμβρη; Τετέλεσται η χώρα;
Σ' αυτό το καλοκαίρι της αγωνίας όπου ελάχιστοι Έλληνες θα μπορέσουν να κάνουν διακοπές λίγων ημερών, τρία ερωτήματα βασανίζουν όλους μας:
Μπορούμε ή όχι να βγούμε από την κόλαση; Πού πάνε τα δισεκατομμύρια που μας δίνουν; Θα μας οδηγήσουν σε ξαφνικό θάνατο οι δανειστές μας;

Για την ώρα οι απαντήσεις είναι ορατές:
1. Αυτή η κατάσταση οδηγεί μαθηματικά σε μία πλήρη «αφρικανοποίηση» της Ελλάδας όπου όλα θα ξεπουλιούνται όσο όσο στους ξένους, τον όποιο φυσικό πόρο έχουμε (ενέργεια, ήλιο, θάλασσα, νησιά) θα μας τα πάρουν «μπιρ παρά» που λένε και θα χουμε για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια μία κυβέρνηση κυριολεκτικά διαχειριστή πολυκατοικίας με κατοίκους μόνο πλούσιους ξένους.

2. Τα δισεκατομμύρια που μας δίνουν σε ποσοστό 80-85% πάνε σε εξόφληση προηγούμενων δανείων και επειδή χρωστάμε 360 δισ., που μαζί με τους τόκους φτάνουν τα 400 δισ., δανειζόμαστε συνεχώς για να ξοφλάμε δάνεια που έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει για να ξοφλάμε προηγούμενα δάνεια. Ελάχιστα από τα χρήματα αυτά μπαίνουν στα κρατικά ταμεία για τις άμεσες ανάγκες της χώρας. Δηλαδή ένας ολέθριος φαύλος κύκλος, με τους Γερμανούς να έχουν κερδίσει ήδη γύρω στα 40 δισ. ευρώ από την ελληνική κρίση.

3. Όχι, δεν θα μας οδηγήσουν σε ξαφνικό θάνατο –εξάλλου ο θάνατος αυτής της χώρας είναι καθημερινός- γιατί δεν θέλουν να χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα λεφτά που μας έχουν δώσει. Άρα θα μας συντηρούν με σωληνάκια στην εντατική, μέχρι να μας πιουν και την τελευταία σταγόνα αίματος και μετά να έχουν να κάνουν με μία χώρα–ζόμπι που θα την κάνουν ό,τι θέλουν.
Αυτή είναι η αλήθεια όσο κι αν μας πονάει. Κι αν δεν πουν επιτέλους ένα εθνικό, πατριωτικό όχι οι κυβερνώντες αυτής της χώρας στην τρόικα, μπορεί να μην πεθάνουμε τον Σεπτέμβριο αλλά θα έχουμε ήδη μπει με το ένα πόδι στον τάφο μας.