Ο χρόνος μετράει αντίστροφα

Δημήτρης Μηλάκας
Ακόµη να τελειώσει αυτό το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ καλά - καλά δεν έχει αρχίσει, θα απαντούσαν τα μέλη τού - οσονούπω - «ενιαίου κόμματος». Κι όμως, εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο,
ο κόσμος έχει βαρεθεί να παρακολουθεί τα εσωκομματικά «διλήμματα», τις συζητήσεις και τις κόντρες σχε­τικά με το εάν θα πρόκειται για ένα κόμμα με ή χωρίς θεσμοθετημένες συνιστώσες, με ή χωρίς ιεραρχική δομή. Δεν πα’ να ’ναι πολυτασικό ή πολυγαμικό; Δεν πα’ να ’χει δύο, τρεις ή χίλιες δεκα­τρείς «τάσεις»;

Παρά το γεγονός ότι όλα αυτά που ακούμε καθημερι­νά να «διαρρέουν» από τις προ-διεργασίες του Συ­νεδρίου… μπορεί να αποτελούν τεράστιας σημασί­ας ζητήματα για τους ίδιους τους «πρωταγωνιστές» - σημαιοφόρους των διαφόρων «ρευμάτων» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόκειται για θέματα που ποσώς ενδιαφέρουν τους πολίτες. Όχι μόνο δεν τους ενδιαφέρουν, λίγο ακόμη και θα αρχίσουν να εκνευρίζουν ακόμη και τους πλέον υπομονετι­κούς.

Το ερώτηµα που καίει τον κόσμο είναι ένα: Έχει, ναι ή όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ κάποια (πραγματική) ιδέα για το πώς θα σωθούμε; Γιατί, σε περίπτωση που δεν το έχουν ακόμη καταλάβει στον ΣΥΡΙΖΑ, οι πολίτες βρίσκο­νται σε τέτοιο σημείο απελπισίας, που αρκεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να… «ψελ­λίσει» ένα, έστω και ελάχιστα πιστευτό, σχέδιο δράσης για να τους πείσει να κάνουν το βήμα προς την ανατροπή.

Ας είναι λοιπόν το Συνέδριο η τελευταία… πράξη των ατελείωτων - καθώς φαίνεται - εσωκομματικών σπασμών, ξεκαθαρισμάτων, συμβιβασμών ή ό,τι άλλο προκύψει και ας περάσουμε επιτέλους στο ψητό. Λίγο πριν από την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε πως ο νέος ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι «ο ενιαίος φορέας της ελ­πίδας που θέλει, ξέρει και μπορεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου, για τη σωτηρία της κοι­νωνίας από τη μνημονιακή λαίλαπα». Στα λόγια μας έρχεται: αυτό που περιμένει η κοινωνία από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αποδείξει ότι και θέλει και ξέρει και μπορεί. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα.