Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Όσο προχωράμε στο τέλμα, τόσο περισσότερο θα βγαίνει προς τα έξω αυτό που εδώ και καιρό ήταν κρυμμένο καλά. Τα προνόμια σιγά-σιγά εξανεμίζονται και αυτοί που τα κρατούσαν τόσο καιρό εις βάρος συνανθρώπων τους, θα βγάλουν τις μάσκες τους, υπερασπίζοντας τα με θεμιτά και αθέμιτα
μέσα. Κανείς λογαριασμός δεν μένει απλήρωτος και στην Ελλάδα το κοντέρ έχει γράψει αρκετά:
Η κρατική αναποτελεσματικότητα και διαφθορά, η συνδικαλιστική ανωριμότητα, ο καταναλωτικός ηδονισμός, η κριτική στον διπλανό, η απόρριψη της πολιτιστικής μας ιδιαιτερότητας και ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού, ο άκρατος μεταπρατισμός-μιμητισμός εις βάρος της δημιουργικότητας-εφευρετικότητας, οι ιδεοληψίες, το πάτημα επί πτωμάτων.
Οι δύσκολες στιγμές είναι ιδανικές για αυτοκριτική.
Επιπλέον όποιος συμφωνεί με τα προαναφερθέντα, θα πρέπει να είναι έτοιμος για σκληρές και επώδυνες μάχες σε προσωπικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Απαιτείται αγώνας, χρόνος και μεγάλος κόπος. Η εποχή του «τα περιμένω όλα έτοιμα» και ζω με δανεικά τελειώνει ανεπιστρεπτί.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει, όμως, να τα υπομένουμε όλα δυνατά.

pygmi