“Συνεκμετάλλευση” της ελληνικής Α.Ο.Ζ.;

Ο Πρωθυπουργός μας βρίσκεται στο Κατάρ προς αναζήτηση επενδύσεων και παρεμπιπτόντως συναντά ( ημιεπίσημα και για πρώτη φορά ) τον Ερντογάν χωρίς να κοινοποιηθεί τι συζήτησαν. Στην Ελλάδα συνεχώς επιβεβαιώνεται η αδυναμία της πλειοψηφίας των πολιτών να αποδώσουν τους
φόρους που επιβάλλονται, ο Τσίπρας δεν μπορεί και δεν έχει να απαντήσει με ποιούς θα συμμαχήσει εφόσον εκλεγεί πρώτο το κόμμα του και στην Αττική ετοιμάζεται η οικοδόμηση τζαμιού (που ψηφίστηκε από την Βουλή τον Σεπτέμβριο του 2011, σε σύνολο 214 παρόντων βουλευτών, υπέρ της διάταξης ψήφισαν 198 βουλευτές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ανεξάρτητοι). Ανακοινώθηκε επίσης η ολοκλήρωση των σεισμικών ερευνών για υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων που επιφέρει την ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ..

Τι συμβαίνει; Δεν αξίζει τέτοιο ταξίδι στο Κατάρ του Α.Σαμαρά για να προσκομίσει υπόσχεση επενδύσεων αξίας μόλις 1 δις στην Ελλάδα. Ούτε μπορεί τόσο ευκαιριακά να συναντήθηκε με τον Ερντογάν. Για να ορίσουν απλά συνάντηση της υψηλότερου επιπέδου διυπουργικής συνάντησης μεταξύ των 2 χωρών στις 5 Μαρτίου. Τότε όμως θα έχουν κοινοποιηθεί στην ελληνική κυβέρνηση τα πορίσματα των υποθαλάσσιων ερευνών και θα έχουν ολοκληρωθεί οι Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο…

Ας μην παραβλέπεται επίσης πως το Κατάρ ελέγχει μέγα τμήμα των πετρελαιοπηγών της Λιβύης ( η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία του Κατάρ και η εμπορική επιχείρηση Vitol ) ως αντάλλαγμα για τη συμμετοχή του στην ανατροπή του Καντάφι. Και ας συνεκτιμηθεί πως ειδικά στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης-απέναντι της Λιβύης- πιθανολογείται η ύπαρξη γιγαντιαίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου-των μεγαλύτερων- εντός της ελληνικής Α.Ο.Ζ. .

Να υποθέσουμε λοιπόν πως ο Σαμαράς έφτασε στο Κατάρ για να διερευνήσει αντιδράσεις της τουρκικής και λιβυκής/αραβικής/ισλαμικής πλευράς στην ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ.; Να συμφώνησε ή προσυμφώνησε κάτι; Για ποιο λόγο, για ποιο σκοπό;

Και να επιβεβαιώσουμε πως ενώ εξελίσσεται ο εξανδραποδισμός των Ελλήνων υπό την τροϊκανή Κατοχή με την εξοντωτική και τυφλά αδιέξοδη οικονομική πολεμική της στουρνάρειας συγκυβέρνησης. Δεν υπάρχει αφενός πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση, που πέραν οικονομίστικων και συντεχνιακών προταγμάτων στερείται εναλλακτικής στρατηγικής και ταυτίζεται εμπράκτως και πολυεπίπεδα με τη μνημονιακή πολιτική (όπως αποκαλυπτικότατα συμπράττει στην Κύπρο). Και πρέπει αφετέρου κατεπειγόντως να διατυπωθεί μια πολιτική βάση σύγκλισης δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων σε μια πρόταση και συστράτευση εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας χωρίς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις. Για να διασωθεί ο τόπος και ο λαός αλλά και η ύστατη διασωθείσα προαιώνια κληρονομιά μας.

Ν.Καραβαζάκης