Η «ανάπτυξη» έρχεται το ξημέρωμα

Βάλια Μπαζού
Ποια ώρα ακριβώς θα έρθει η ανάπτυξη; Στο βασανιστικό αυτό ερώτημα τα κυβερνητικά στελέχη
έδωσαν, επιτέλους, για πρώτη φορά σαφή απάντηση. Η ανάπτυξη έρχεται αποκλειστικά μεταξύ 3 και
4 τα ξημερώματα.

Και μιλάμε για την καραμπινάτη ανάπτυξη που συνοδεύεται από εισαγγελέα και δυνάμεις των ΜΑΤ. Μιλάμε για την αποφασισμένη για όλα ανάπτυξη αφού εάν τυχόν εκεί κατά τις 3 - 4 το ξημέρωμα που ο Μορφέας βρίσκεται σε κρεσέντο , δεν την ακούσουμε να μας χτυπάει την πόρτα ή διστάσουμε καθώς τα ματοτσίνορα θα είναι ακόμα σε αδράνεια, τότε τα σπάει όλα και μπουκάρει βιαίως για να σώσει τη χώρα.
Αυτό ακριβώς έγινε στην Ιερισσό. Όπου για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες δημοκρατίας, αστυνομικοί, παρουσία δικαστικού λειτουργού, πήγαν τα μαύρα μεσάνυχτα να συλλάβουν δυο κατοίκους του χωριού που το μόνο σίγουρο είναι ότι διαφωνούν με τη λειτουργία του μεταλλείου χρυσού στην Χαλκιδική. Και λέω ότι το μόνο σίγουρο είναι η διαφωνία τους γιατί το ένταλμα σύλληψης στηρίζεται σε κατηγορίες που πρέπει να αποδειχθούν.

Και επειδή οι κάτοικοι δεν τους υποδέχθηκαν, στις 4 τα ξημερώματα, με χαμόγελο και γλυκό του κουταλιού, έσπασαν και ξήλωσαν τις πόρτες, μπούκαραν μέσα στις κοιμισμένες οικογένειες και συνέλαβαν τους «διαβόητους εγκληματίες».
Αυτό που συνέβη στην Ιερισσό με ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας και όχι με σεσημασμένους επικίνδυνους κακοποιούς, του κοινού ποινικού δικαίου, είναι η πιο απτή απόδειξη ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια και προσπαθεί απεγνωσμένα επιστρατεύοντας την κρατική βία και την κρατική τρομοκρατία να περάσει έστω και με τη βάση τις εξετάσεις που δίνει σε διάφορους επίδοξους επενδυτές.

Εξετάσεις στους επενδυτές

Η κλιμάκωση της κρατικής βίας στη Χαλκιδική ήταν προδιαγεγραμμένη αφού η κυβέρνηση έχει μείνει μετεξεταστέα στο θέμα της ανάπτυξης ή καλύτερα της «ανάπτυξης» και πλέον λοιδορείται συστηματικά ακόμα και από τα συστήματα που η ίδια εκτρέφει.

Δεν είναι τυχαίο ότι στα μέσα Μαρτίου στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν τα στελέχη της Ελληνικός Χρυσός, τα μηνύματα προς τα κυβερνητικά στελέχη έπεφταν σαν χαστούκια.

Ράπισμα 1ο από τον Πέτρο Στρατουδάκη διευθύνοντα σύμβουλο της Ελληνικός Χρυσός:

«Η χώρα και η κυβέρνηση επιδιώκει επενδύσεις. Διατηρώ, ωστόσο, επιφυλάξεις αν μπορεί να διαχειριστεί επενδύσεις και μάλιστα τέτοιου μεγέθους». Δήλωση που μεταφράστηκε από τα κυβερνητικά στελέχη ως «άμα δεν μπορείς, γίνε κομμωτής».

Ράπισμα 2ο από το ίδιο στέλεχος:

«Η μειοψηφία των κατοίκων που αντιδρά είναι διακομματική, είναι από όλα τα κόμματα, δεν είναι μόνον του ΣΥΡΙΖΑ». Σαφές μήνυμα προς τα τρία κόμματα της κυβέρνησης να μαζέψουν πρώτα τα δικά τους «παιδιά» και να αφήσουν το άλλοθι περί ΣΥΡΙΖΑ και μόνον.

Και η έντρομη κυβέρνηση, πήρε τα κόκκινα από τα ραπίσματα μαγουλάκια της και τη λοιδορία παραμάσχαλα και άρχισε να καταστρώνει σχέδια εξόντωσης όσων διαφωνούν. Η απάντησή της στο ερώτημα εάν μπορεί να διαχειριστεί επενδύσεις είναι οι διμοιρίες των ΜΑΤ και η εισβολή τα ξημερώματα σε σπίτια κατηγορουμένων. Απάντηση - παρακαταθήκη για το μέλλον αφού η επιχείρηση «σοκ και δέος στη Χαλκιδική» θα βγει σε πατρόν για πάσα χρήση.

Όμως ανάπτυξη συνοδεία ΜΑΤ δεν γίνεται. Με τη συνοδεία ΜΑΤ και τις εισβολές σε σπίτια γίνεται μόνον διασπορά της βίας. Προς πάσα και από πάσα κατεύθυνση.