Ο Γέροντας Παΐσιος στα θέματα της Πατρίδος δεν ήθελε οι Χριστιανοὶ να είναι αδιάφοροι. Πολὺ λυπόταν που έβλεπε πνευματικοὺς θρώπους νὰ επιζητούν να βολευθούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρωνται για την Πατρίδα.
Έλεγε: «Σε μια εποχή που ο Σατανάς οργιάζει και οι άνθρωποί του οργανώνονται, οι Έλληνες βρίσκονται σε νάρκη. Τον εαυτό του μόνο κοιτάει να βολέψη ο καθένας και τίποτε περισσότερο. Και ό,τι να τους κάνεις, όσο κι αν τους κουνήσης, με τίποτε δεν ξυπνούν».
Ο καημός του και η απορία του ήταν πως οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται που οδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε την σημερινή κατάσταση και ανησυχούσε, αλλά δεν διέσπειρε τις ανησυχίες του στον κόσμο. Έδινε ελπίδα και αισιοδοξία. Έλεγε: «Απὸ το κακό που επικρατεί σήμερα θὰ βγει μεγάλο καλό. Βλέπω μια ελιά. Το ένα της κλωνάρι έχει ξεραθεί, το άλλο το τρώγει η κάμπια και θα ξεραθή και αυτό. Αλλά πετιέται ένα άλλο βλαστάρι από κάτω που έχει πολύ θυμό (δύναμη) και αναπτύσσεται γρήγορα»...
Πονούσε για την πνευματική κατάπτωση των πολιτών. Έλεγε: «Η Ελλάδα έχασε τον δρόμο της. Η αμαρτία και η ασωτία βασιλεύουν στους ανθρώπους, αλλά μας αγαπά ο Θεός και περιμένει την μετάνοιά μας». Μιλούσε αυστηρά για αυτούς που ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους…
Κάποιος Πρωθυπουργός, του οποίου κατεδίκαζε δημοσίως ενέργειες επιζήμιες για το Έθνος και την Εκκλησία, ζήτησε να τον συναντήση στην Σουρωτή. Ο Γέροντας απάντησε: « Ας έρθη, θα του τα ψάλω και μπροστά του».
Είχε το ψυχικό σθένος αυτός ο πτωχός καλυβίτης να υψώνη την φωνή του άφοβα μπροστά στους ισχυρούς της ημέρας.
Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, σελ. 741-743
Βιομηχανία "θαυμάτων" στο όνομα του γέροντα Παΐσιου Ή
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΩΣ ΤΟΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΟΥΝ
Οι πινακίδες στον δρόμο γράφουν "Μοναστήρι Σουρωτής – Γ. Παΐσιος". Θα μπορούσαν να γράφουν και "Προς την Οδό των Θαυμάτων".
Μοναστήρι βέβαια με την ονομασία "Γ. Παΐσιος" δεν υπάρχει, παρά μόνο η Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, κτισμένη εδώ και μερικές δεκαετίες σε έναν λόφο έξω από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Σουρωτής, εκεί όπου αναβλύζει από τη γη το περίφημο "ξινό νερό" της Σουρωτής και είναι θαμμένος από το 1994 ο αγιορείτης μοναχός.
Τώρα το ότι ένα μοναστήρι που φέρει το όνομα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου έχει βαφτιστεί σε Γ. Παΐσιου, προφανώς έχει να κάνει με τα… θαύματα και ό,τι αποφέρουν αυτά ως έσοδα από τάματα, δωρεές κ.λπ. ενός κόσμου που έχει ανάγκη να πιστέψει.
Από κοντά και η βιομηχανία που λειτουργεί γύρω από τον "πιο δημοφιλή αγιορείτη μοναχό όλων των εποχών", όπως τον αποκαλούν ήδη οι "δικοί" του.
Το ότι η επίσημη εκκλησία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχουν ανακηρύξει ως "άγιο" τον γέροντα Παΐσιο, μάλλον ελάχιστη σημασία έχει γι’ αυτούς, αφού οι "μαρτυρίες" περί θαυμάτων γύρω από τον αγιορείτη γέροντα αυξάνονται και πληθύνονται.
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΣΟΒΑΡΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΚΕ.
ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΠΡΟΣΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΛΛΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ:
ΑΦΟΥ,
ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ,
Ο ΠΑΙΣΙΟΣ
"ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ" ΑΛΛΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ
ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕ, ΝΑ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ "ΠΑΙΣΙΟΣ" ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΕΡΔΟΦΟΡΑ ΑΠΑΤΗ.